1 Ndiqni dashurinë, dhe dëshironi dhunti shpirtërore, por më tepër që ju të mund të profetizoni.
2 Sepse ai që flet në një gjuhë të panjohur nuk u flet njerëzve, por Perëndisë; sepse atë nuk e kupton njeri; sidoqoftë në frymë ai flet mistere.
3 Por ai që profetizon u flet njerëzve për ndërtim, dhe nxitje, dhe ngushëllim.
4 Ai që flet në një gjuhë të panjohur ndërton veten e vet, por ai që profetizon ndërton kishën.
5 Unë do të doja që ju të gjithë të flisni me gjuhë të ndryshme, por më tepër që ju të profetizonit; sepse më i madh është ai që profetizon se ai që flet me gjuhë, përveçse kur interpreton, që të mund të marrë ndërtim kisha.
6 Tani, vëllezër, nëse unë vij te ju duke folur me gjuhë të ndryshme, çfarë do të përfitoni prej meje, përveçse t’ju flas ose prej zbulesës, ose prej njohurisë, ose prej profetizimit, ose prej doktrinës?
7 Madje dhe gjërat pa jetë që nxjerrin tingull, si fyelli apo harpa, përveçse të japin një dallim në tinguj, si do të njihet ajo që luhet me fyell apo harpë?
8 Sepse nëse trumpeta jep një tingull të paqartë, kush do të përgatitet për betejë?
9 Po kështu edhe ju, përveçse të shqiptoni me gjuhë fjalët që kuptohen lehtësisht, si do njihet çfarë është folur? Sepse ju do të flisni në ajër.
10 Ka, kushedi, kaq shumë lloj zërash në botë, dhe nuk është ndonjë pa kuptim.
11 Prandaj nëse nuk e di kuptimin e zërit, unë do të jem për atë që flet një barbar, dhe ai që flet do të jetë barbar për mua.
12 Madje kështu edhe ju, meqë jeni plot zell për dhuntitë shpirtërore, përpiquni që ju të mund të shkëlqeni në ndërtimin e kishës.
13 Prandaj ai që flet me një gjuhë të panjohur le të lutet që ai të mund të përkthejë.
14 Sepse nëse unë lutem në një gjuhë të panjohur, fryma ime lutet, por të kuptuarit tim është i pafrytshëm.
15 Çfarë është atëherë? Unë do të lutem me frymë, dhe do të lutem me të kuptuarit gjithashtu; Unë do të këndoj me frymë, dhe do të këndoj me të kuptuarit gjithashtu.
16 Përndryshe kur ti bekon me frymë, ai që ka zënë dhomën e të pamësuarve, si do të thotë Amin për falënderimet e tua, duke parë se ai nuk kupton çfarë thua?
17 Sepse ti me të vërtetë jep mirë falënderime, por tjetri nuk është ndërtuar.
18 Unë e falënderoj Perëndinë tim, se flas me gjuhë të ndryshme më shumë se ju të gjithë;
19 Prapëseprapë në kishë do të preferoja të them pesë fjalë me të kuptuarit tim, që me zërin tim unë të mund t’u mësoj edhe të tjerëve, sesa dhjetë mijë fjalë në një gjuhë të panjohur.
20 Vëllezër, mos jini fëmijë në të kuptuar; megjithëse në keqdashje të jini fëmijë, por në të kuptuar jini burra.
21 Në ligj është shkruar: Me njerëz të gjuhëve tjera dhe buzëve të tjera do t’i flas këtij populli; dhe prapë megjithatë ata nuk do të më dëgjojnë, thotë Zoti.
22 Prandaj gjuhët e ndryshme janë për një shenjë, jo për ata që besojnë, por për ata që nuk besojnë; por profetizimi nuk shërben për ata që nuk besojnë, por për ata që besojnë.
23 Prandaj nëse kisha të mblidhet në një vend, dhe të gjithë flasin me gjuhë të ndryshme, dhe atje vijnë ata që janë të pamësuar, ose jo besimtarë, a nuk do të thonë ata që ju jeni të çmendur?
24 Por nëse të gjitha profetizojnë, dhe vjen njëri që nuk beson, ose një i pamësuar, ai bindet prej të gjithëve, dhe gjykohet prej të gjithëve;
25 Dhe në këtë mënyrë të fshehtat e zemrës së tij bëhen të dukshme; dhe kështu duke rënë përmbys ai do të adhurojë Perëndinë, dhe do të rrëfejë se Perëndia është në ju me të vërtetë.
26 Atëherë si është, vëllezër? Kur ju mblidheni, secili prej jush ka një psalm, ka një doktrinë, ka një gjuhë, ka një zbulesë, ka një përkthim. Le të bëhen të gjitha gjërat për ndërtim.
27 Nëse ndonjëri flet me një gjuhë të panjohur, le të bëhet prej dy, ose të shumtën prej tre, dhe kjo me radhë; dhe njëri le të përkthejë.
28 Por nëse nuk ka përkthyes, le të rrijë heshtur ai në kishë; dhe le të flasë me veten e tij, dhe me Perëndinë.
29 Nga profetët, le të flasin dy ose tre, dhe le të gjykojnë të tjerët.
30 Nëse ndonjë gjë i zbulohet një tjetri që rri pranë, le të heshtë i pari.
31 Sepse ju të gjithë mund të profetizoni një nga një, që të gjithë të mund të mësojnë, dhe të gjithë të mund të ngushëllohen.
32 Dhe fryma e profetëve u është nënshtruar profetëve.
33 Sepse Perëndia nuk është autori i pështjellimit, por i paqes, si në të gjitha kishat e shenjtorëve.
34 Gratë tuaja le të rrijnë heshtur në kisha; sepse atyre nuk u lejohet të flasin; por ato janë urdhëruar të jenë të nënshtruar, ashtu siç thotë edhe ligji.
35 Dhe nëse ato duan të mësojnë ndonjë gjë, le të pyesin burrat e tyre në shtëpi; sepse është turp për gratë të flasin në kishë.
36 Çfarë? Fjala e Perëndisë doli prej jush? Apo arriti vetëm te ju?
37 Nëse ndokush mendon se është profet, apo shpirtëror, ai le të pranojë që gjërat që ju shkruaj janë urdhërimet e Perëndisë.
38 Por nëse ndonjëri është injorant, le të jetë injorant.
39 Prandaj, vëllezër, dëshironi fort të profetizoni, dhe mos ndaloni së foluri me gjuhë të ndryshme.
40 Le të bëhet gjithçka me hijeshi dhe në rregull.