1 Dhe unë, vëllezër, nuk mund t’ju flas juve si të shpirtërorëve, por si të mishorëve, madje si foshnjave në Krisht.
2 Unë ju kam ushqyer me qumësht, dhe jo me mish; sepse deri tani ju nuk ishit në gjendje ta merrni atë, as edhe tani nuk jeni në gjendje.
3 Sepse ju ende jeni mishor; sepse ndërsa ka midis jush zili, dhe zënka, dhe ndarje, a nuk jeni mishor, dhe ecni si njerëz?
4 Sepse ndërsa njëri thotë: Unë jam i Palit; dhe një tjetër: Unë jam i Apollosit; a nuk jeni mishor?
5 Atëherë kush është Pali, dhe kush është Apollosi, përveç shërbyesve prej të cilëve ju besuat, ashtu si Zoti i dha çdo njeriu?
6 Unë mbolla, Apollosi ujiti; por Perëndia dha rritjen.
7 Kështu atëherë as ai që mbjell nuk është gjë, as ai që ujit; por Perëndia që jep rritjen.
8 Tani, ai që mbjell dhe ai që ujit janë një; dhe secili do të marrë shpërblimin e tij sipas punës së tij.
9 Sepse ne jemi punëtorë bashkë me Perëndinë; ju jeni ara e Perëndisë, ju jeni ndërtesa e Perëndisë.
10 Sipas hirit të Perëndisë që më është dhënë mua, si një mjeshtër i mençur ndërtimi, unë kam vënë themelin, dhe një tjetër ndërton mbi të. Por secili le të ketë kujdes se si ndërton mbi të.
11 Sepse themel tjetër nuk mund të vërë njeri përveç atij që është vënë, që është Jezu Krishti.
12 Tani, nëse ndonjë njeri ndërton mbi këtë themel, flori, argjend, gurë të çmuar, dru, sanë, kashtë;
13 Puna e secilit do të duket; sepse dita do ta shpallë atë, sepse do të zbulohet prej zjarrit; dhe zjarri do të provojë punën e çdonjërit çfarë lloji është.
14 Nëse puna e ndokujt mbetet të cilën ai e ka ndërtuar mbi të, ai do të marrë shpërblim.
15 Nëse puna e ndokujt do të digjet, ai do të pësojë humbje; por ai vetë do të shpëtohet; por si prej zjarrit.
16 A nuk e dini që ju jeni tempulli i Perëndisë, dhe se Fryma e Perëndisë banon brenda jush?
17 Nëse ndonjë njeri njollos tempullin e Perëndisë, Perëndia do ta shkatërrojë atë; sepse tempulli i Perëndisë është i shenjtë, i njëjti tempull jeni ju.
18 Le të mos mashtrojë njeri veten e tij. Nëse ndokush midis jush duket të jetë i mençur në këtë botë, le të bëhet budalla, që të mund të jetë i mençur.
19 Sepse urtësia e kësaj bote është marrëzi për Perëndinë. Sepse është shkruar: Ai i kap të mençurit në dinakërinë e tyre.
20 Dhe përsëri: Zoti i di mendimet e të mençurit, që ato janë të kota.
21 Prandaj le të mos mburret njeri në njerëzit. Sepse të gjitha gjërat janë tuajat;
22 Nëse Pali, ose Apollosi, ose Cefasi, ose bota, ose jeta, ose vdekja, ose gjërat e tanishme, ose gjërat që do të vijnë; të gjitha janë tuajat;
23 Dhe ju jeni të Krishtit; dhe Krishti është i Perëndisë.