1 Pali, një apostull i Jezu Krishtit prej vullnetit të Perëndisë, dhe Timoteu, vëllai ynë, kishës së Perëndisë që është në Korinth, me të gjithë shenjtorët që janë në të gjithë Akainë;
2 Hir juve dhe paqe prej Atit tonë Perëndi, dhe prej Zotit Jezu Krisht.
3 I bekuar qoftë Perëndia, madje Ati i Zotit tonë Jezu Krisht, Ati i mëshirave, dhe Perëndia i çdo ngushëllimi;
4 I cili na ngushëllon në gjithë shtrëngimin tonë, që ne të mund të jemi të aftë t’i ngushëllojmë ata që janë në çdolloj shtrëngimi, prej ngushëllimit me të cilin ne vetë jemi ngushëlluar nga Perëndia.
5 Sepse ashtu si vuajtjet e Krishtit teprojnë në ne, po kështu ngushëllimi ynë tepron prej Krishtit.
6 Dhe nëse ne jemi të munduar, kjo është për ngushëllimin dhe shpëtimin tuaj, që është i frytshëm në durimin e të njëjtave vuajtje që ne vuajmë gjithashtu; ose nëse ngushëllohemi, kjo është për ngushëllimin dhe shpëtimin tuaj.
7 Dhe shpresa jonë për ju është e qëndrueshme, duke ditur, që ashtu si jeni pjesëmarrës të vuajtjeve, kështu do të jeni edhe të ngushëllimit.
8 Sepse nuk duam, vëllezër, që ju të jeni të paditur për shtrëngimin që na ndodhi në Azi, që ishim nën presion përtej masës, përtej fuqisë sonë, aq sa u dëshpëruam edhe për jetën;
9 Por ne kishim dënimin e vdekjes në vetvete, që ne të mos besonim te vetvetja, por te Perëndia që ngjall të vdekurit;
10 Që na çliroi nga një vdekje kaq e madhe, dhe po çliron; tek i cili besojmë se ai prapë do të na çlirojë;
11 Edhe ju bashkë duke ndihmuar përmes lutjes për ne, që për dhuratën që na u dha me anë të shumë njerëzve falënderime të mund t’u jepen prej shumëve në emrin tonë.
12 Sepse gëzimi ynë është ky, dëshmia e ndërgjegjes sonë, që në thjeshtësi dhe sinqeritet të perëndishëm, jo me urtësi të mishit, por prej hirit të Perëndisë, ne kemi patur sjelljen tonë në botë, dhe akoma më shumë ndaj jush.
13 Sepse ne nuk ju shkruajmë juve gjëra të tjera, përveç atyre që lexoni dhe respektoni; dhe unë besoj që ju do t’i respektoni madje deri në fund;
14 Ashtu si ju na keni respektuar pjesërisht, që ne jemi gëzimi yt, madje ashtu si edhe ju jeni yni në ditën e Zotit Jezus.
15 Dhe me këtë bindje kisha në mendje të vija te ju më parë, që ju të mund të keni një hir të dytë;
16 Dhe të kaloja nga ju në Maqedoni, dhe të dilja përsëri nga Maqedonia te ju, dhe prej jush të përcillem në udhëtimin tim drejt Judeas.
17 A isha joserioz pra, kur e kisha ndër mend këtë? Apo gjërat që synoj, a i synoj sipas mishit, që me mua do të ishte po po, dhe jo jo?
18 Por ashtu si Perëndia është i vërtetë, fjala jonë drejt jush nuk ishte po dhe jo.
19 Sepse Biri i Perëndisë, Jezu Krishti, që u predikua ndërmjet jush prej nesh, madje prej meje dhe Silvanusit dhe Timoteut, nuk ishte po dhe jo, por në atë ishte po.
20 Sepse të gjitha premtimet e Perëndisë në atë janë po, dhe në atë Amin, për lavdinë e Perëndisë prej nesh.
21 Tani, ai që na ka vendosur bashkë me ju në Krishtin, dhe na ka vajosur, është Perëndia;
22 I cili edhe na ka vulosur, dhe na ka dhënë kaparin e Frymës në zemrat tona.
23 Për më tepër unë thërras Perëndinë për dëshmi mbi shpirtin tim, që për t’ju kursyer nuk erdha deri tani në Korinth.
24 Jo se kemi pushtet mbi besimin tuaj, por jemi ndihmës të gëzimit tuaj; sepse prej besimit qëndroni.