1 Sepse ligji duke pasur një hije të gjërave të mira të ardhshme, por jo vetë imazhin e gjërave, kurrë nuk mund t’i bëjë të përsorur afruesit me anë të atyre flijimeve që ofronin vazhdimisht vit pas viti.
2 Sepse atëherë, a nuk do të kishin pushuar së ofruari të tyre? Sepse adhuruesit një herë të shlyer nuk do të kishin më ndërgjegje ndaj mëkatëve.
3 Por në ato flijime ka një kujtim që bëhet çdo vit për mëkate.
4 Sepse nuk është e mundur që mëkatet të hiqen prej gjakut të demave dhe dhive.
5 Prandaj, kur ai vjen në botë, ai thotë: Ti nuk do flijime dhe ofrime, por më ke përgatitur një trup;
6 Në ofrime të djeguara dhe flijime për mëkat ti nuk ke pasur kënaqësi.
7 Atëherë thashë unë: Ja, unë vij (në rrotullën e librit është shkruar për mua,) të bëj vullnetin tënd, O Perëndi.
8 Sipër kur ai tha: Flijime dhe ofrime dhe ofrime të djegura dhe ofrime për mëkatin ti nuk doje, as nuk kishe kënaqësi në to; të cilat ofrohen sipas ligjit;
9 Atëherë ai tha: Ja, unë vij të bëj vullnetin tënd, O Perëndi. Ai largon të parën, që të mund të vendosë të dytën.
10 Vullnet prej të cilit ne jemi të shenjtëruar nëpërmjet ofrimit të trupit të Jezu Krishtit një herë për të gjithë.
11 Dhe çdo prift qëndron përditë duke shërbyer dhe duke ofruar shpeshherë të njëjtat flijime, që nuk mund t’i heqin mëkatet kurrë;
12 Por ky njeri, pasi kishte ofruar një flijim për mëkate përgjithmonë, u ul në të djathtën e Perëndisë;
13 Nga ky moment e mbrapa duke pritur derisa armiqtë e tij të bëhen stol të këmbëve të tij.
14 Sepse prej një flijimi ai i ka përsosur përgjithmonë ata që janë shenjtëruar.
15 Për të cilën edhe Fryma e Shenjtë është një dëshmitar për ne; sepse pasi kishte thënë më përpara:
16 Kjo është besëlidhja që unë do të bëj me ata pas atyre ditëve, thotë Zoti, Unë do t’i vë ligjet e mia në zemrat e tyre, dhe në mendjet e tyre do t’i shkruaj ato;
17 Dhe mëkatet dhe padrejtësitë e tyre unë nuk do t’i kujtoj më.
18 Tani, ku është falja e këtyre, nuk ka më ofrim për mëkat.
19 Prandaj duke pasur, vëllezër, guxim për të hyrë në më të shenjtin prej gjakut të Jezusit,
20 Prej një rruge të re dhe të gjallë, të cilën ai e ka themeluar për ne, përmes velit, domethënë, mishit të tij;
21 Dhe duke pasur një kryeprift mbi shtëpinë e Perëndisë;
22 Le të afrohemi me një zemër të vërtetë me siguri të plotë të besimit, duke i pasur zemrat tona të spërkatura prej një ndërgjegje të keqe, dhe trupat tanë të larë me ujë të pastër.
23 Le ta mbajmë fort rrëfimin e besimit tonë pa lëkundje; (sepse ai që premtoi është besnik;)
24 Dhe le të përfillim njëri-tjetrin për t’u nxitur në dashuri dhe në vepra të mira;
25 Duke mos braktisur të mbledhurit tanë bashkë, siç është mënyra e disave; por duke nxitur njëri-tjetrin; dhe akoma më shumë, siç e shihni afrimin e ditës.
26 Sepse nëse mëkatojmë me dashje pasi kemi marrë njohurinë e së vërtetës, nuk mbetet më flijim për mëkate,
27 Por njëfarë pritje të frikshme të gjykimit dhe indinjatës së zjarrtë, që do t’i përpijë kundërshtarët.
28 Ai që e përbuzte ligjin e Moisiut vdiq pa mëshirë përpara dy a tre dëshmitarëve;
29 Çfarë ndëshkim më të rëndë, mendoni ju, do të meritonte ai, që ka shkelur me këmbë Birin e Perëndisë, dhe e ka llogaritur gjakun e besëlidhjes, me të cilin ai u shenjtërua, një gjë jo të shenjtë, dhe ka përbuzur Frymën e hirit?
30 Sepse ne e njohim atë që ka thënë: Hakmarrja më takon mua, unë do të shpaguaj, thotë Zoti. Dhe përsëri: Zoti do t’i gjykojë njerëzit e tij.
31 Është një gjë e frikshme të biesh në duart e Perëndisë së gjallë.
32 Por thirrni në kujtesë ditët e mëparshme, në të cilat, pasi u ndriçuat, ju duruat një luftë të madhe dhembjesh;
33 Pjesërisht, ndërsa ishit bërë një objekt talljeje si prej sharjeve ashtu edhe prej dhembjeve; dhe pjesërisht, ndërsa ju u bëtë shokë të atyre që trajtoheshin kështu.
34 Sepse ju patët dhembshuri për mua në prangat e mia, dhe pranuat me gëzim plaçkitjen e pronave tuaja, duke e ditur në vetvete se ju keni në qiell një pasuri më të mirë dhe të qëndrueshme.
35 Prandaj mos e hidhni poshtë guximin tuaj, që ka një kthim të madh shpërblimi.
36 Sepse ju keni nevojë për durim, që, pasi të keni bërë vullnetin e Perëndisë, ju të mund ta merrni premtimin.
37 Sepse edhe pak kohë, dhe ai që ka për të ardhur do të vijë, dhe nuk do të vonojë.
38 Tani, të drejtët do të jetojnë prej besimit; por nëse ndokush tërhiqet mbrapa, shpirti im nuk do të gjejë pëlqim në të.
39 Por ne nuk jemi prej atyre që tërhiqen mbrapa në humbje; por prej atyre që besojnë për shpëtimin e shpirtit.