1 Tani, festa e bukës së ndorme, që quhet Pashkë, po afrohej.
2 Dhe krerët e priftërinjve dhe skribëve kërkonin se si të mund ta vrisnin atë; sepse u trembeshin njerëzve.
3 Atëherë Satani hyri brenda Judës të mbiquajtur Iskarioti, që ishte nga numri i të dymbëdhjetëve.
4 Dhe ai vajti, dhe fliste me krerët e priftërinjve dhe oficerëve, se si të mund ta tradhtonte atë tek ata.
5 Dhe ata u gëzuan, dhe bënë marrëveshje t’i jepnin para atij.
6 Dhe ai premtoi, dhe kërkonte rastin ta tradhtonte atë tek ata në mungesën e turmës.
7 Atëherë erdhi dita e bukës së ndorme, kur pashka duhej therur.
8 Dhe ai dërgoi Pjetrin dhe Gjonin, duke thënë: Shkoni dhe na përgatitni pashkën, që ne të mund të hamë.
9 Dhe ata i thanë: Ku do ti që ne ta përgatitim?
10 Dhe ai u tha: Ja, kur të hyni në qytet, atje do t’ju takojë një njeri, duke mbajtur një shtambë uji; shkoni pas tij në shtëpinë ku ai do të hyjë.
11 Dhe ju do t’i thoni zotit të shtëpisë: Mësuesi të thotë ty: Ku është dhoma e mysafirëve, ku të ha pashkën me dishepujt e mi?
12 Dhe ai do t’ju tregojë juve një dhomë sipër të madhe të shtruar; atje bëni gati.
13 Dhe ata shkuan, dhe gjetën ashtu siç u kishte thënë atyre; dhe bënë gati pashkën.
14 Dhe kur erdhi ora, ai u ul, dhe të dymbëdhjetë apostujt bashkë me të.
15 Dhe ai u tha: Me dëshirë kam dëshiruar ta ha këtë pashkë me ju, para se të vuaj;
16 Sepse unë ju them: Unë nuk do të ha më prej kësaj, derisa të kryhet në mbretërinë e Perëndisë.
17 Dhe mori kupën, falënderoi, dhe tha: Merreni këtë, dhe ndajeni midis jush;
18 Sepse unë ju them juve: Unë nuk do të pi prej frutës së hardhisë, deri kur të vijë mbretëria e Perëndisë.
19 Dhe ai mori bukën, falënderoi, e theu, dhe ua dha atyre, duke thënë: Ky është trupi im që jepet për ju; bëjeni këtë në kujtimin tim.
20 Njësoj edhe kupën pas darkës, duke thënë: Kjo kupë është dhiata e re në gjakun tim, që është derdhur për ju.
21 Por, ja, dora e atij që më tradhton është me mua në tryezë.
22 Dhe me të vërtetë Biri i njeriut largohet, siç ishte caktuar; por mjerë ai njeri prej të cilit tradhtohet.
23 Dhe ata filluan të pyesnin midis tyre, cili prej tyre ishte që do ta bënte këtë gjë.
24 Dhe kishte edhe një zënkë midis tyre, cili prej tyre do të vlerësohej më i madhi.
25 Dhe ai u tha atyre: Mbretërit e paganëve ushtrojnë pushtet mbi ta; dhe ata që ushtrojnë pushtet mbi ta quhen mirëbërës.
26 Por ju nuk do të jeni kështu; por ai që është më i madhi midis jush, le të jetë ai si më i riu; dhe ai që është i pari, si ai që shërben.
27 Sepse cili është më i madh, ai që ulet për të ngrënë, ose ai që shërben? A nuk është ai që ulet për të ngrënë? Por unë jam midis jush si ai që shërben.
28 Ju jeni ata që keni qëndruar me mua në sprovat e mia.
29 Dhe unë ju caktoj juve një mbretëri, ashtu si më caktoi mua Ati im;
30 Që ju që të mund të hani dhe të pini në tryezën time në mbretërinë time, dhe të uleni mbi frone duke gjykuar dymbëdhjetë fiset e Izraelit.
31 Dhe Zoti tha: Simon, Simon, ja, Satanai ka dëshiruar t’ju ketë ju, që të mund t’ju shoshit si grurin;
32 Por unë jam lutur për ty, që besimi yt të mos shteret; dhe kur ti je kthyer, forco vëllezërit e tu.
33 Dhe ai i tha: Zot, unë jam gati të shkoj me ty, si në burg, edhe në vdekje.
34 Dhe ai tha: Unë të them ty, Pjetër, gjeli nuk do të këndojë sot, para se ti do të më mohosh tri herë, se ti nuk më njeh.
35 Dhe ai u tha atyre: Kur unë ju dërgova pa kuletë, dhe pa qese, dhe pa këpucë, ju mungoi ndonjë gjë? Dhe ata thanë: Asgjë.
36 Atëherë ai u tha atyre: Por tani, ai që ka një kuletë, le ta marrë atë, dhe njësoj qesen e tij; dhe ai që nuk ka shpatë, le të shesë rrobën e tij, dhe të blejë një.
37 Sepse unë ju them, se kjo që është shkruar ende duhet të kryhet në mua: Dhe ai u llogarit midis shkelësve; sepse gjërat në lidhje me mua do të marrin fund.
38 Dhe ata thanë: Zot, ja, këtu janë dy shpata. Ai u tha: Mjafton.
39 Dhe ai doli, dhe u nis, siç e kishte zakon, në malin e Ullinjve; dhe dishepujt e tij shkuan pas tij gjithashtu.
40 Dhe kur arriti te vendi, ai u tha atyre: Lutuni që ju të mos hyni në tundim.
41 Dhe ai u tërhoq prej tyre, në distancë të hedhjes së gurit, u gjunjëzua, dhe u lut.
42 Duke thënë: Atë, nëse ti dëshiron, largoje këtë kupë prej meje; gjithsesi jo vullneti im, por yti të bëhet.
43 Dhe iu shfaq atij një engjëll prej qiellit, duke i dhënë forcë atij.
44 Dhe duke qenë në agoni ai u lut me më shumë zell; dhe djersa e tij ishte si të ishin pika të mëdha gjaku që binin përtokë.
45 Dhe kur ai u ngrit nga lutja, dhe erdhi te dishepujt e tij, ai i gjeti ata duke fjetur nga hidhërimi,
46 Dhe u tha atyre: Pse po flini? Çohuni dhe lutuni, që të mos hyni në tundim.
47 Dhe ndërsa ai ende fliste, ja një turmë, dhe ai që quhej Juda, një nga të dymbëdhjetët, u paraprinte atyre, dhe iu afrua Jezusit për ta puthur.
48 Por Jezusi i tha: Juda, me të puthur e tradhton ti Birin e njeriut?
49 Kur ata që ishin rreth tij panë se ç’do të ndodhte, Ata i thanë: Zot, t’u biem me shpatë?
50 Dhe njëri prej tyre e qëlloi shërbëtorin e kryepriftit, dhe i preu veshin e tij të djathtë.
51 Dhe Jezusi u përgjigj dhe tha: Lereni kaq. Dhe ai e preku veshin e tij, dhe e shëroi.
52 Atëherë Jezusi u tha krerëve të priftërinjve, dhe komandantëve të tempullit, dhe pleqve, që kishin ardhur tek ai: A keni dalë, si ndaj një hajduti, me shpata dhe shkopinj?
53 Kur unë isha bashkë me ju përditë në tempull, ju nuk i shtrinit duart ndaj meje; por kjo është ora juaj, dhe fuqia e errësirës.
54 Atëherë ata e morën atë, dhe e drejtuan, dhe e sollën në shtëpinë e kryepriftit. Dhe Pjetri ndiqte nga larg.
55 Dhe pasi ndezën një zjarr në mes të oborrit, dhe u ulën bashkë, Pjetri u ul midis tyre.
56 Por një vajzë e shikonte ndërsa ai rrinte pranë zjarrit, dhe e vështronte ngultas, dhe tha: Edhe ky ishte bashkë me të.
57 Dhe ai e mohoi, duke thënë: Grua, unë nuk e njoh atë.
58 Dhe pas pak kohe një tjetër e pa atë, dhe tha: Ti je gjithashtu prej tyre. Dhe Pjetri tha: O njeri, unë nuk jam.
59 Dhe rreth një ore më pas një tjetër pohoi me siguri duke thënë: Me të vërtetë edhe ky njeri ishte bashkë me të; sepse ai është një galileas.
60 Dhe Pjetri tha: O njeri, unë nuk e di se ç’thua. Dhe menjëherë, ndërsa ende fliste, këndoi gjeli.
61 Dhe Zoti u kthye, dhe vështroi Pjetrin. Dhe Pjetri kujtoi fjalët e Zotit, siç i kishte thënë atij: Para se gjeli të këndojë, ti do të më mohosh tri herë.
62 Dhe Pjetri doli jashtë, dhe qau hidhur.
63 Dhe njerëzit që mbanin Jezusin e tallnin, dhe godisnin atë.
64 Dhe pasi i kishin lidhur sytë, ata e qëlluan në fytyrë, dhe e pyetën duke thënë: Profetizo, kush është ai që të qëlloi ty?
65 Dhe ata thanë kundër tij shumë gjëra të tjera në mënyrë blasfemuese.
66 Dhe porsa u gdhi, pleqtë e popullit dhe krerët e priftërinjve dhe skribët u mblodhën bashkë, dhe e çuan atë në këshillin e tyre, duke thënë:
67 A je ti Krishti? Na thuaj. Dhe ai u tha: Nëse unë ju them, ju nuk do të besoni;
68 Dhe nëse edhe unë ju pyes juve, ju nuk do të më përgjigjeni, as nuk të më lini të shkoj.
69 Pas kësaj Biri i njeriut do të ulet në të djathtën e fuqisë së Perëndisë.
70 Atëherë ata të gjithë thanë: A je ti pra, Biri i Perëndisë? Dhe ai u tha: Ju thoni se unë jam.
71 Dhe ata i thanë: Ç’nevojë kemi për ndonjë dëshmi tjetër? Sepse ne vetë e kemi dëgjuar nga vetë goja e tij.