1 Vuru në mendje atyre t’u nënstrohen sovranëve dhe pushteteve, t’u binden guvernatorëve, të jenë gati për çdo vepër të mirë,
2 Të mos flasin keq për ndonjë njeri, të mos jenë sherrxhinj, por duke treguar gjithë butësinë ndaj të gjithë njerëzve.
3 Sepse edhe ne vetë ishim ndonjëherë budallenj, të padëgjueshëm, të mashtruar, duke u shërbyer epsheve dhe kënaqësive të shumëllojshme, duke jetuar në keqdashje dhe zili, të neveritshëm, dhe duke urryer njëri-tjetrin.
4 Por pasi dashamirësia dhe dashuria e Perëndisë Shpëtimtarit tonë u shfaq ndaj njeriut,
5 Jo prej veprave të drejtësisë që kemi bërë ne, por sipas mëshirës së tij ai na shpëtoi, me anë të larjes së rigjenerimit dhe ripërtëritjen e Frymës së Shenjtë;
6 Të cilën ai e derdhi mbi ne me tepri nëpërmjet Jezu Krishtit Shpëtimtarit tonë;
7 Që duke qenë të falur prej hirit të tij, ne të mund të bëhemi trashëgimtarë sipas shpresës së jetës së përjetshme.
8 Kjo është një fjalë besnike, dhe dua që ti t’i pohosh vazhdimisht këto gjëra, që ata që kanë besuar në Perëndinë të mund të jenë të kujdesshëm të vazhdojnë në vepra të mira. Këto gjëra janë të mira dhe të dobishme për njerëzit.
9 Por shmangni pyetje të pamend, dhe gjenealogji, dhe grindje, dhe zënka për ligjin; sepse ato janë të padobishme dhe të kota.
10 Një njeri që është heretik pas korrigjimit të parë dhe të dytë refuzojeni;
11 Duke e ditur se ai që është i tillë është i prishur, dhe mëkaton, duke qenë i vetëdënuar.
12 Kur unë të dërgoj te ti Artemin, ose Tikikun, ji i kujdesshëm të vish tek unë në Nikopol; sepse kam vendosur të dimëroj atje.
13 Përcill me kujdes avokatin Zenas dhe Apollosin në udhëtimin e tyre, që atyre të mos u mungojë gjë.
14 Dhe le te mësojnë edhe tanët të vazhdojnë në vepra të mira për nevojat e domosdoshme, që ata të mos jenë të pafrytshëm.
15 Të gjithë që janë me mua të përshëndesin ty. Përshëndeti ata që na duan në besim. Hiri qoftë me ju të gjithë. Amin. (Kjo iu shkrua Titusit, i caktuar peshkopi i parë i kishës së kretasve, prej Nikopolit të Maqedonisë.)