1 Dhe unë qëndrova mbi rërën e detit, dhe pashë të ngrihej nga deti një bishë që kishte shtatë kokë dhe dhjetë brirë, dhe mbi dhjetë brirët kishte dhjetë kurora, dhe mbi kokat e tij emrin e blasfemisë.
2 Dhe bisha që pashë i ngjante një leopardi, dhe këmbët e tij ishin si këmbët e një ariu, dhe goja e tij si goja e një luani; dhe dragoi i dha fuqinë e tij, dhe vendin e tij, dhe pushtet të madh.
3 Dhe unë pashë një nga kokat e tij si të ishte e plagosur për vdekje; dhe plaga e tij vdekjeprurëse u shërua; dhe e gjithë bota u mrekullua pas bishës.
4 Dhe ata e adhuruan dragoin që i dha fuqi bishës; dhe e adhuruan bishën, duke thënë: Kush i ngjan bishës? Kush është në gjendje të bëjë luftë me të?
5 Dhe iu dha atij një gojë duke folur gjëra të mëdha dhe blasfemi; dhe atij i ishte dhënë fuqi të vazhdonte dyzetë e dy muaj.
6 Dhe ai e hapi gojën e tij në blasfemi kundër Perëndisë, për të blasfemuar emrin e tij, dhe tabernakullin e tij, dhe ata që banojnë në qiell.
7 Dhe atij i ishte dhënë të bënte luftë me shenjtorët, dhe t’i mundte; dhe atij iu dha pushtet mbi të gjitha fiset, gjuhët, dhe kombet.
8 Dhe të gjithë që banojnë në tokë do ta adhurojnë atë, emrat e të cilëve nuk janë shkruar në librin e jetës së Qengjit të therur që nga krijimi i botës.
9 Nëse ndokush ka vesh, le të dëgjojë.
10 Ai që çon në robëri në robëri do të shkojë; ai që vret me shpatë me shpatë duhet të vritet. Këtu është durimi dhe besimi i shenjtorëve.
11 Dhe unë pashë një bishë tjetër duke u ngritur nga dheu; dhe ai kishte dy brirë si një qengj, dhe fliste si një dragua.
12 Dhe ai ushtron gjithë pushtetin e bishës së parë para tij, dhe shkaktoi që toka dhe ata që banojnë në të të adhurojnë bishën e parë, plaga vdekjeprurëse e të cilit u shërua.
13 Dhe ai bën mrekullira të mëdha, saqë bën që zjarri të zbresë nga qielli në tokë para syve të njerëzve,
14 Dhe mashtron ata që banojnë në tokë nëpërmjet atyre mrekullive që kishte fuqi të bënte në sytë e bishës; duke u thënë atyre që banojnë në tokë, se ata duhet t’i bëjnë një imazh bishës, që kishte plagën prej shpatës, dhe jetonte.
15 Dhe ai kishte fuqi t’i jepte jetë imazhit të bishës, që imazhi i bishës edhe të fliste, edhe të shkaktonte që të gjithë ata që nuk do ta adhuronin imazhin e bishës të vriteshin.
16 Dhe ai bënte që të gjithë, si të vegjël dhe të mëdhenj, të pasur dhe të varfër, të lirë dhe skllevër, të marrin një shenjë në dorën e tyre të djathtë, ose në ballë të tyre;
17 Dhe se asnjë njeri të mos të blinte apo të shiste, përveçse të kishte shenjën, ose emrin e bishës, ose numrin e emrit të tij.
18 Këtu është urtësia. Ai që ka të kuptuarit le të numërojë numrin e bishës; sepse është numri i një njeriu; dhe numri i tij është Gjashtëqind e gjashtëdhjetë e gjashtë.