1 Dhe unë pashë një qiell të ri dhe një tokë të re; sepse qielli i parë dhe toka e parë u zhdukën; dhe nuk kishte më det.
2 Dhe unë Gjoni pashë qytetin e shenjtë, Jerusalemin e ri, duke zbritur prej Perëndisë nga qielli, të përgatitur si nuse e stolisur për burrin e saj.
3 Dhe dëgjova një zë të madh nga qielli duke thënë: Ja, tabernakulli i Perëndisë është me njerëz, dhe ai do të banojë me ta, dhe ata do të jenë populli i tij, dhe Perëndia vetë do të jetë me ta, dhe do të jetë Perëndia i tyre.
4 Dhe Perëndia do të fshijë çdo lot nga sytë e tyre; dhe nuk do të ketë më vdekje, as brengë, as ulërimë, as nuk do të ketë më dhembje, sepse gjërat e mëparshme janë zhdukur.
5 Dhe ai që ishte ulur mbi fronin tha: Ja, unë i bëj të reja të gjitha gjërat. Dhe ai më tha mua: Shkruaj; sepse këto fjalë janë të vërteta dhe besnike.
6 Dhe ai më tha mua: U bë. Unë jam Alfa dhe Omega, fillimi dhe mbarimi. Atij që ka etje unë do t’i jap falas nga burimi i ujit të jetës.
7 Ai që kapërcen do t’i trashëgojë të gjitha gjërat; dhe unë do të jem Perëndia i tij, dhe ai do të jetë biri im.
8 Por frikacakët, dhe jobesimtarët, dhe të neveritshmit, dhe vrasësit, dhe kurvarët, dhe magjistarët, dhe idhujtarët, dhe gjithë gënjeshtarët, do të kenë pjesën e tyre në liqenin që digjet me zjarr e squfur; që është vdekja e dytë.
9 Dhe erdhi tek unë njëri nga të shtatë engjëjt që kishin të shtatë enët plot me të shtatë mynxyrat e fundit, dhe foli me mua, duke thënë: Eja këtu, unë do të ta tregoj nusen, gruan e Qengjit.
10 Dhe ai më çoi në frymë te një mal i madh dhe i lartë, dhe ma tregoi atë qytetin e madh, Jerusalemin e shenjtë, duke zbritur prej qiellit nga Perëndia.
11 Duke pasur lavdinë e Perëndisë; dhe ndriçimi i tij ishte si një gur shumë i çmuar, madje si një diaspër, i tejdukshëm si kristal;
12 Dhe kishte një mur të madh dhe të lartë, dhe kishte dymbëdhjetë porta, dhe te portat dymbëdhjetë engjëj, dhe emra të shkruar mbi to, që janë emrat e dymbëdhjetë fiseve të bijve të Izraelit;
13 Nga lindja tri porta; nga veriu tri porta; nga jugu tri porta; dhe nga perëndimi tri porta.
14 Dhe muri i qytetit kishte dymbëdhjetë themele, dhe në to emrat e dymbëdhjetë apostujve të Qengjit.
15 Dhe ai që fliste me mua kishte një kallam të artë për të matur qytetin, dhe portat e tij, dhe murin e tij.
16 Dhe qyteti ndodhet katror, dhe gjatësia e tij është sa gjerësia; dhe ai e mati qytetin me kallamin, dymbëdhjetë mijë stade. Gjatësia, dhe gjerësia, dhe lartësia e tij janë të barabarta.
17 Dhe ai e mati murin e tij, njëqind e dyzetë e katër kubitë, sipas matjes së një njeriu, domethënë, të engjëllit.
18 Dhe ndërtesa e murit të tij ishte prej diaspri; dhe qyteti ishte ar i kulluar, si qelq i pastër.
19 Dhe themelet e murit të qytetit ishin zbukuruar me gjithfarëlloj gurësh të çmuar. Themeli i parë ishte diaspër; i dyti, safir; i treti, një kalcedon; i katërti, një smerald;
20 I pesti, sardonikë; i gjashti, sard; i shtati, krisolit; i teti, beril; i nënti, një topaz; i dhjeti, një krizopraz; i njëmbëdhjeti, një hiacint; i dymbëdhjeti, një ametist.
21 Dhe të dymbëdhjetë portat ishin dymbëdhjetë margaritarë; secila portë ishte prej një margaritari; dhe rruga e qytetit ishte ar i kulluar, si të ishte qelq i tejdukshëm.
22 Dhe unë nuk pashë tempull në të; sepse Zoti Perëndi i Gjithëpushtetshmi dhe Qengji janë tempulli i tij.
23 Dhe qyteti nuk kishte nevojë për diellin, as për hënën, të ndriçojnë në të; sepse lavdia e Perëndisë e ndriçonte, dhe Qengji është drita e tij.
24 Dhe kombet e atyre që janë të shpëtuar do të ecin në dritën e tij; dhe mbretërit e tokës sjellin lavdinë dhe nderin e tyre në të.
25 Dhe portat e tij nuk do të mbyllen fare gjatë ditës; sepse atje nuk do të ketë natë.
26 Dhe ata do të sjellin lavdinë dhe nderin e kombeve në të.
27 Dhe në asnjë mënyrë nuk do të hyjë atje ndonjë gjë që ndot, as çfarëdo që shkakton neveri, ose që bën një gënjeshtër; por ata që janë shkruar në librin e jetës së Qengjit.