1 Dhe unë pashë kur Qengji hapi njërën nga vulat, dhe e dëgjova, sikur te ishte zhurma e bubullimës, njërin nga të katër bishat duke thënë: Eja dhe shiko.
2 Dhe pashë, dhe ja një kalë i bardhë; dhe ai që ishte ulur mbi të kishte një hark; dhe një kurorë iu dha atij; dhe ai doli duke pushtuar, dhe për të pushtuar.
3 Dhe pasi hapi vulën e dytë, unë dëgjova bishën e dytë të thoshte: Eja dhe shiko.
4 Dhe doli një kalë tjetër që ishte i kuq; dhe fuqia iu dha atij që ishte ulur mbi të për të hequr paqen prej tokës, dhe që ata të vrisnin njëri-tjetrin; dhe atij iu dha një shpatë e madhe.
5 Dhe pasi e hapi vulën e tretë, unë dëgjova bishën e tretë të thoshte: Eja dhe shiko. Dhe unë pashë, dhe ja një kalë i zi; dhe ai që ishte ulur mbi të kishte një palë peshore në dorën e tij.
6 Dhe dëgjova një zë në mes të të katër bishave të thotë: Një shënik gruri për një denar, dhe tri shënikë elbi për një denar; dhe kujdes të mos e dëmtosh vajin dhe verën.
7 Dhe pasi e hapi vulën e katërt, unë dëgjova zërin e bishës së katërt të thoshte: Eja dhe shiko.
8 Dhe vështrova, dhe ja një kalë i zbehtë; dhe emri i atij që ishte ulur mbi të ishte Vdekja, dhe Ferri erdhi bashkë me të nga pas. Dhe pushtet iu dha atyre mbi të katërtën e tokës, të vrisnin me shpatë, dhe me uri, dhe me vdekje, dhe me bishat e tokës.
9 Dhe pasi e hapi vulën e pestë, unë i pashë poshtë altarit shpirtrat e atyre që ishin vrarë për fjalën e Perëndisë, dhe për dëshminë që mbanin;
10 Dhe ata thirrën me zë të lartë, duke thënë: Për sa kohë, O Zot, i shenjtë dhe i vërtetë, nuk gjykon dhe nuk merr hak për gjakun tonë mbi ata që banojnë mbi tokë?
11 Dhe rroba të bardha iu ishin dhënë secilit prej tyre; dhe atyre iu tha, se duhet të preheshin edhe për pak kohë, derisa bashkëshërbëtorët e tyre dhe vëllezërit e tyre, që duhet të vriteshin si ata, të përmbushej.
12 Dhe unë pashë pasi e hapi vulën e gjashtë, dhe, ja, ndodhi një tërmet i madh; dhe dielli u nxi si një thes prej leshi, dhe hëna u bë si gjak.
13 Dhe yjet e qiellit ranë në tokë, ashtu si një fik hedh fiqtë e tij të papjekur, kur tundet nga një erë e fortë.
14 Dhe qielli u largua si një pergamenë kur mbështillet; dhe çdo mal dhe ishull luajtën prej vendeve të tyre.
15 Dhe mbretërit e tokës, dhe të mëdhenjtë, dhe të pasurit, dhe kryekomandantët, dhe të fuqishmit, edhe çdo skllav, edhe çdo njeri i lirë, u fshehën në shpella dhe në shkëmbinjtë e maleve;
16 Dhe u thanë maleve dhe shkëmbinjve: Bini mbi ne, dhe na fshihni nga fytyra e atij që është ulur mbi fronin, dhe prej zemërimit të Qengjit;
17 Sepse erdhi dita e madhe e zemërimit të tij; dhe kush do të jetë në gjendje të qëndrojë?