1 Dhe engjëlli i pestë trumbetoi, dhe unë pashë një yll të binte prej qiellit në tokë; dhe atij iu dha çelësi i honit të pafund.
2 Dhe ai e hapi honin e pafund; dhe u ngrit një tym prej honit, si tymi i një furre të madhe; dhe dielli dhe ajri u errësuan për shkak të tymit të honit.
3 Dhe nga tymi dolën karkaleca mbi tokën; dhe atyre u ishte dhënë pushtet, ashtu si akrepat e tokës kanë pushtet.
4 Dhe atyre iu urdhërua që të mos dëmtonin barin e tokës, as ndonjë gjë të gjelbër, as ndonjë pemë; por vetëm ata njerëz që nuk kanë vulën e Perëndisë në ballë të tyre.
5 Dhe atyre iu dha që të mos i vrasin, por që t’i torturojnë pesë muaj; dhe tortura e tyre ishte si tortura e akrepit, kur ai pickon njeriun.
6 Dhe në ato ditë njerëzit do të kërkojnë vdekje, dhe nuk do ta gjejnë; dhe do të duan të vdesin, por vdekja do t’ia mbathi prej tyre.
7 Dhe forma e karkalecëve ngjante me kuajt e përgatitur për luftë; dhe mbi kokat e tyre kishte sikur të ishin kurora që ngjanin me ar, dhe fytyrat e tyre ishin si fytyrat e njerëzve.
8 Dhe kishin flokë si flokë grash, dhe dhëmbët e tyre ishin si dhëmbë luanësh.
9 Dhe ata kishin parzmore, sikur të ishin parzmore hekuri; dhe zhurma e krahëve të tyre ishte si zhurma e karrocave me shumë kuaj që vraponin në betejë.
10 Dhe ata kishin bishta që u ngjanin akrepave, dhe kishte thumba në bishtat e tyre; dhe fuqia e tyre ishte të dëmtonte njerëzit pesë muaj.
11 Dhe ata kishin një mbret mbi ta, i cili është engjëlli i honit të pafund, emri i të cilit në gjuhën hebraishte është Abadon, por në gjuhën greke ka emrin e tij Apollion.
12 Një mjerim kaloi; dhe, ja, vijnë dy mjerime paskëtaj.
13 Dhe engjëlli i gjashtë trumbetoi, dhe unë dëgjova një zë prej të katër brirëve të altarit të artë që është përpara Perëndisë,
14 Duke i thënë engjëllit të gjashtë që kishte trumbetën: Zgjidhi të katër engjëjt të cilët janë lidhur në Lumin e madh Eufrat.
15 Dhe të katër engjëjt u zgjidhën, që ishin përgatitur për një orë, dhe një ditë, dhe një muaj, dhe një vit, për të vrarë të tretën e njerëzve.
16 Dhe numri i ushtrisë së kalorësve ishte dyqind milionë; dhe unë e dëgjova numrin e tyre.
17 Dhe kështu i pashë kuajt në vegim, dhe ata që ishin ulur mbi ta, me parzmore prej zjarri, dhe hiacinti, dhe squfuri; dhe kokat e kuajve ishin si koka luanësh; dhe nga gojët e tyre dilte zjarr dhe tym dhe squfur.
18 Prej këtyre të tri u vra e treta e njerëzve, prej zjarrit, dhe prej tymit, dhe prej squfurit, që doli nga gojët e tyre.
19 Sepse pushteti i tyre është në gojën e tyre, dhe në bishtat e tyre; sepse bishtat e tyre ishin të ngjashme me gjarpërinjtë, dhe kishin koka, dhe ata me to bënin dëm.
20 Dhe pjesa e mbetur e njerëzve që nuk u vranë prej këtyre mynxyrave megjithatë nuk u penduan për veprat e duarve të tyre, që ata të mos adhurojnë djajtë, dhe idhujt prej ari, dhe argjendi, dhe tunxhi, dhe guri, dhe druri; që as nuk mund të shikojnë, as të dëgjojnë, as të ecin;
21 Ata as nuk u penduan për vrasjet e tyre, as për magjitë e tyre, as për kurvërimin e tyre, as për vjedhjet e tyre.