1 Perëndia, i cili në kohë të ndryshme dhe në mënyra të ndryshme u fliste etërve në të shkuarën përmes profetëve,
2 Na ka folur neve në këto ditë të fundit nëpërmjet Birit të tij, të cilin ai e ka caktuar trashëgimtarin e të gjitha gjërave, prej të cilit ai edhe krijoi botët;
3 I cili duke qenë shkëlqimi i lavdisë së tij, dhe imazhi i përsosur i personit të tij, duke mbështetur të gjitha gjërat prej fjalës së fuqisë tij, pasi ai vetë shleu mëkatet tona, ai u ul në anën e djathtë të Madhërisë lart;
4 Duke u bërë shumë më mirë se engjëjt, ashtu si ai prej trashëgimisë ka fituar një emër më të shkëlqyer se ata.
5 Sepse cilit prej engjëjve i tha ai ndonjëherë: Ti je Biri im, këtë ditë unë të kam lindur ty? Dhe përsëri: Unë do të jem për të një Atë, dhe ai do të jetë për mua një Bir?
6 Dhe përsëri, kur ai e shtie të parëlindurin në botë, ai thotë: Dhe le ta adhurojnë atë të gjithë engjëjt e Perëndisë.
7 Dhe për engjëjt ai thotë: I cili bën engjëjt e tij frymëra, dhe shërbyesit e tij një flakë zjarri.
8 Por Birit ai i thotë: Froni yt, O Perëndi, është përherë e përherë; një skeptër i drejtësisë është skeptri i mbretërisë sate.
9 Ti e ke dashur drejtësinë dhe e ke urryer ligësinë; prandaj Perëndia, vetë Perëndia yt, të ka mirosur ty me vajin e gëzimit mbi gjithë shokët e tu.
10 Dhe: Ti, Zot, në fillim ke vendosur themelin e tokës; dhe qiejt janë vepra e duarve të tua;
11 Ata do të humbasin; por ti mbetesh; dhe ata do të vjetërohen siç bën një rrobë;
12 Dhe si një veshje ti do t’i palosësh ata, dhe do të ndërrohen; por ti je i njëjti, dhe vitet e tua nuk do të shteren.
13 Por cilit prej engjëjve i tha ai ndonjëherë: Ulu në të djathtën time, derisa unë t’i bëj armiqtë e tu stol të këmbëve të tua?
14 A nuk janë ata të gjithë frymëra punëtore, të dërguar t’u shërbejnë atyre që do të jenë trashëgimtarë të shpëtimit?