1 Dhe pas gjashtë ditësh Jezusi merr Pjetrin, Jakobin, dhe Gjonin vëllanë e tij, dhe i çon ata në një mal të lartë veças,
2 Dhe u shndërrua para tyre; dhe fytyra e tij ndriste si dielli, dhe rroba e tij ishte e bardhë si drita.
3 Dhe, ja, iu shfaqën atyre Moisiu dhe Elia duke biseduar me të.
4 Atëherë Pjetri u përgjigj, dhe i tha Jezusit: Zot, është mirë për ne që të jemi këtu; nëse do, le të bëjmë këtu tre tabernakuj; një për ty, një për Moisiun, dhe një për Elian.
5 Ndërsa ai ende fliste, ja, një re e ndritshme i mbuloi ata; dhe ja një zë nga reja, që tha: Ky është Biri im i dashur, në të cilin unë jam shumë i kënaqur; atë dëgjoni.
6 Dhe kur dishepujt e dëgjuan, ata ranë përmbys, dhe u frikësuan shumë.
7 Dhe Jezusi erdhi dhe i preku ata, dhe tha: Çohuni, dhe mos kini frikë.
8 Dhe pasi i ngritën sytë, nuk panë njeri, përveç Jezusit vetëm.
9 Dhe ndërsa po zbrisnin nga mali, Jezusi i urdhëroi ata, duke thënë: Mos ia thoni njeriu vegimin, derisa Biri i njeriut të ngjallet prej së vdekurish.
10 Dhe dishepujt e tij e pyetën, duke thënë: Atëherë përse thonë skribët që duhet të vijë më parë Elia?
11 Dhe Jezusi u përgjigj dhe u tha atyre: Elia me të vërtetë duhet të vijë më parë dhe të rivendosë të gjitha gjërat.
12 Por unë ju them: Se Elia ka ardhur tashmë, dhe ata nuk e njohën, por i kanë bërë atij çfarë deshën. Njësoj edhe Biri i njeriut do të vuaj prej tyre.
13 Atëherë dishepujt kuptuan se ai u foli atyre për Gjon Pagëzorin.
14 Dhe kur ata erdhën te turma, një njeri erdhi tek ai, duke iu gjunjëzuar atij, dhe duke thënë:
15 Zot, ki mëshirë për birin tim; sepse ai është i çmendur, dhe vuan shumë; sepse ai shpesh bie në zjarr, dhe shpesh në ujë.
16 Dhe unë e solla atë te dishepujt e tu, dhe ata nuk mund ta shëronin.
17 Atëherë Jezusi u përgjigj dhe tha: O brez pa besim dhe i shtrembër, sa kohë do të jem me ju? Sa do t’ju duroj? Silleni atë këtu tek unë.
18 Dhe Jezusi e qortoi djallin, dhe ai doli prej tij; dhe fëmija ishte i shëruar që nga ai çast.
19 Atëherë erdhën dishepujt te Jezusi veças, dhe thanë: Pse nuk mund ta flaknim ne atë jashtë?
20 Dhe Jezusi u tha atyre: Për shkak të mosbesimit tuaj; sepse me të vërtetë unë ju them: Nëse ju keni besim sa një kokërr sinapi, ju do t’i thoni këtij malit: Ik që këtej për te vendi atje; dhe ai do të iki; dhe nuk do të ketë gjë të pamundur për ju.
21 Prapëseprapë ky lloj nuk del përveç nëpërmjet lutjes dhe agjërimit.
22 Dhe ndërsa ata qëndronin në Galile, Jezusi u tha atyre: Biri i njeriut do të dorëzohet në duart e njerëzve prej tradhëtisë;
23 Dhe ata do ta vrasin, dhe ditën e tretë ai do të ngjallet përsëri. Dhe ata u mërzitën shumë.
24 Kur erdhën në Kapernaum, ata që mblidhnin haraçin erdhën te Pjetri, dhe i thanë: Nuk e paguan mësuesi juaj haraçin?
25 Ai tha: Po. Dhe kur hyri në shtëpi, Jezusi e priti, duke thënë: Çfarë mendon ti, Simon? Prej kujt marrin taksa ose haraç mbretërit e tokës? Prej fëmijëve të tyre, apo prej të huajve?
26 Pjetri i thotë atij: Prej të huajve. Jezusi i thotë: Atëherë, fëmijët janë falas.
27 Megjithatë, që ne të mos i fyejmë ata, shko te deti, dhe hidh një grep, dhe merr peshkun që i pari vjen lart; dhe kur t’i hapësh gojën, ti do të gjesh një monedhë; merre atë, dhe jepua atyre për mua dhe për ty.