1 Dhe apostujt dhe vëllezërit që ishin në Judea dëgjuan që paganët e kishin pranuar fjalën e Perëndisë.
2 Dhe pasi Pjetri u ngjit në Jerusalem, ata që ishin të rrethprerjes u grindën me të,
3 Duke thënë: Ti hyre te burrat e parrethprerë, dhe hëngre me ta.
4 Por Pjetri e përsëriti çështjen që nga fillimi, dhe ua shpjegoi atë me radhë, duke thënë:
5 Unë isha në qytetin e Joppas duke u lutur; dhe në ekstazë pashë një vegim: Një enë duke zbritur, sikur të ishte një çarçaf i madh, i lëshuar poshtë prej qiellit nga katër cepat; dhe erdhi madje tek unë;
6 Mbi të cilën kur i kisha ngulur sytë, studiova, dhe pashë kafshë katërkëmbëshe të tokës, dhe bisha të egra, dhe zvarranikë, dhe shpendë të qiellit.
7 Dhe unë dëgjova një zë që më thoshte: Çohu, Pjetër; ther dhe ha.
8 Por unë thashë, Jo kështu, Zot; sepse asgjë e ndotur ose e papastër nuk ka hyrë kurrë në gojën time.
9 Por zëri m’u përgjigj përsëri prej qiellit: Atë që e ka pastruar Perëndia, mos e quaj të ndotur.
10 Dhe kjo u bë tri herë; dhe gjithçka u tërhoq përsëri lart në qiell.
11 Dhe, ja, menjëherë tre burra kishin ardhur tashmë te shtëpia ku isha, të dërguar prej Cezarisë tek unë.
12 Dhe Fryma më tha të shkoj me ta, duke mos dyshuar gjë. Për më tepër këta gjashtë vëllezër më shoqëruan, dhe hymë në shtëpinë e atij burri;
13 Dhe ai na tregoi se si kishte parë një engjëll në shtëpinë e tij, i cili qëndroi dhe i tha: Dërgo burra në Jopa, dhe thërrisni Simonin, të mbiquajtur Pjetër;
14 I cili do të të thotë fjalë, prej të cilave do të shpëtohesh ti edhe gjithë shtëpia jote.
15 Dhe ndërsa unë fillova të flas, Fryma e Shenjtë ra mbi ata, ashtu si mbi ne në fillim.
16 Atëherë unë kujtova fjalën e Zotit, siç thoshte ai: Me të vërtetë Gjoni pagëzoi me ujë; por ju do të pagëzoheni me Frymën e Shenjtë.
17 Pra meqë Zoti u dha atyre të njëjtën dhuratë siç bëri me ne, që besuam te Zoti Jezu Krisht; kush isha unë që ta kundërshtoja Perëndinë?
18 Pasi i dëgjuan këto gjëra, ata u qetësuan dhe lavdëruan Perëndinë, duke thënë: Perëndia, pra, ua ka dhënë edhe paganëve pendesën për jetë.
19 Tani ata që u shpërndanë prej persekutimit që u ngrit për Stefanin udhëtuan deri në Fenikë, dhe Qipro, dhe Antioki, duke mos predikuar fjalën askujt përveç judejve.
20 Dhe disa prej tyre ishin burra nga Qipro dhe Sirenë, të cilët, pasi erdhën në Antioki, u folën grekëve, duke predikuar Zotin Jezus.
21 Dhe dora e Zotit ishte me ta; dhe një numër i madh besoi, dhe u kthyen te Zoti.
22 Atëherë lajme për këto gjëra erdhën në veshët e kishës që ishte në Jerusalem; dhe ata dërguan Barnabasin, që ai të shkonte deri në Antioki.
23 I cili, pasi erdhi, dhe pa hirin e Perëndisë, ishte i gëzuar, dhe i inkurajoi të gjithë, që me vendosmërinë e zemrës të kapeshin fort pas Zotit.
24 Sepse ai ishte një burrë i mirë dhe plot me Frymën e Shenjtë dhe me besim; dhe shumë njerëz iu shtuan Zotit.
25 Atëherë Barnabasi u largua për në Tarsus, për të kërkuar Saulin;
26 Dhe pasi e gjeti, e solli në Antioki. Dhe ndodhi, që një vit të tërë ata mblidheshin me kishën, dhe u dhanë mësim shumë njerëzve. Dhe dishepujt u quajtën të krishterë së pari në Antioki.
27 Dhe në këto ditë erdhën profetë nga Jerusalemi në Antioki.
28 Dhe njëri prej tyre, që quhej Agabus u çua, dhe tregoi përmes Frymës që do të ketë një zi buke të madhe në gjithë botën; e cila ndodhi në ditët e Klaudius Cezarit.
29 Atëherë dishepujt, çdo burrë sipas mundësive të tij, vendosën t’u dërgonin ndihmë vëllezërve që banonin në Judea;
30 Të cilën edhe e bënë, dhe ua dërguan pleqve me dorë të Barnabasit dhe Saulit.