1 Ishte një burrë i farisenjve, me emrin Nikodem, një kreu i judejve:
2 I njëjti erdhi te Jezusi natën dhe i tha atij: Rabi, ne e dimë që ti je një mësues i ardhur prej Perëndisë, sepse askush nuk mund t’i bëjë këto mrekulli që bën ti, përveçse kur Perëndia është me të.
3 Jezusi iu përgjigj dhe i tha atij: Me të vërtetë, me të vërtetë, unë të them: Përveçse njeriu të lindë përsëri, ai nuk mund ta shikojë mbretërinë e Perëndisë.
4 Nikodemi i thotë atij: Si mundet një njeri të lindë kur ai është i moshuar? A mund të hyjë ai për herë të dytë në mitrën e nënës së tij dhe të lindë?
5 Jezusi u përgjigj: Me të vërtetë, me të vërtetë, unë të them: Përveçse njeriu të lindë nga uji dhe nga Fryma, ai nuk mund të hyjë në mbretërinë e Perëndisë.
6 Ai që lind prej mishit është mish; dhe ajo që lind prej Frymës është frymë.
7 Mos u çudit që unë të thashë ty: Ju duhet të lindni përsëri.
8 Era fryn ku do ajo, dhe ti dëgjon tingullin prej saj, por nuk mund të kuptosh nga vjen dhe ku shkon, kështu është kushdo që lind prej Frymës.
9 Nikodemi u përgjigj dhe i tha atij: Si mund të jenë këto gjëra?
10 Jezusi iu përgjigj dhe i tha atij: A je ti një mësues i Izraelit dhe nuk i di këto gjëra?
11 Me të vërtetë, me të vërtetë, unë të them: Ne themi atë që dimë, dhe dëshmojmë atë që kemi parë; dhe ju nuk e pranoni dëshminë tonë.
12 Nëse unë ju kam thënë juve gjëra tokësore dhe ju nuk i besuat, si do të besoni, nëse unë ju tregoj për gjëra qiellore?
13 Dhe nuk është ngjitur njeri lart në qiell, përveç atij që zbriti prej qiellit, madje Biri i njeriut që është në qiell.
14 Dhe ashtu si Moisiu ngriti gjarprin në shkretëtirë, po kështu duhet Biri i njeriut të ngrihet lart,
15 Që kushdo që beson në të, të mos humbasë, por të ketë jetë të përjetshme.
16 Sepse kështu Perëndia e deshi botën, që ai dha Birin e tij të vetëmlindur, që kushdo që beson në të, të mos humbasë, por të ketë jetë të përjetshme.
17 Sepse Perëndia nuk e dërgoi Birin e tij në botë për të dënuar botën, por që bota përmes tij të mund të shpëtohet.
18 Ai që i beson atij nuk dënohet, por ai që nuk beson tashmë është i dënuar, sepse nuk ka besuar në emrin e Birit të vetëmlindur të Perëndisë.
19 Dhe ky është dënimi, që drita ka ardhur në botë, dhe njerëzit donin errësirën në vend të dritës, sepse veprat e tyre ishin të këqija.
20 Sepse çdokush që bën keq e urren dritën, as vjen te drita, që të mos qortohen veprat e tij.
21 Por ai që bën të vërteta vjen te drita, që veprat e tij të mund të duken, që janë bërë në Perëndinë.
22 Pas këtyre gjërave erdhi Jezusi dhe dishepujt e tij në tokën e Judeas; dhe atje ai qëndroi me ta, dhe pagëzoi.
23 Dhe Gjoni gjithashtu ishte duke pagëzuar në Aenon pranë Salimit, sepse kishte shumë ujë atje, dhe ata vinin, dhe pagëzoheshin.
24 Sepse Gjoni akoma nuk ishte flakur në burg.
25 Pastaj lindi një pyetje ndërmjet dishepujve të Gjonit dhe judejve mbi pastrimin.
26 Dhe ata shkuan te Gjoni dhe i thanë atij: Rabi, ai që ishte me ty matanë Jordanit, për të cilin ti jep dëshmi, ja, i njëjti pagëzon dhe gjithë njerëzit vijnë tek ai.
27 Gjoni u përgjigj dhe tha: Një njeri nuk mund të marrë ndonjë gjë, përveç asaj që i jepet atij nga qielli.
28 Ju vetë jepni dëshmi për mua, që unë thashë: Unë nuk jam Krishti, por që unë u dërgova para tij.
29 Ai që ka nusen është dhëndri, por shoku i dhëndrit, që qëndron dhe e dëgjon atë, gëzon shumë për shkak të zërit të dhëndrit; prandaj ky, gëzimi im është përmbushur.
30 Ai duhet të zmadhohet, por unë duhet të zvogëlohem.
31 Ai që vjen nga lart është mbi të gjithë; ai që është i tokës është tokësor dhe flet për tokën; ai që vjen prej qiellit është mbi të gjithë.
32 Dhe çfarë ka parë dhe dëgjuar ai, atë dëshmon; dhe asnjë njëri nuk e pranon dëshminë e tij.
33 Ai që ka pranuar dëshminë e tij ka vendosur me vulën e tij që Perëndia është i vërtetë.
34 Sepse ai të cilin Perëndia ka dërguar flet fjalët e Perëndisë, sepse Perëndia nuk ia jep Frymën me masë.
35 Ati e do Birin dhe ka dhënë gjithçka në dorën e tij.
36 Ai që beson te Biri ka jetë të përjetshme; dhe ai që nuk beson Birin nuk do të shohë jetë, por inati i Perëndisë mbetet mbi të.