1 Dhe ndodhi, ndërsa ai hyri në shtëpinë e njerit prej krerëve të farisenjve për të ngrënë bukë në ditën e sabathit, që ata po e vështronin.
2 Dhe, ja, ishte para tij një njeri që kishte trupazi.
3 Dhe Jezusi duke u përgjigjur u foli avokatëve dhe farisenjve, duke thënë: A është e ligjshme të shërosh në ditën e sabathit?
4 Dhe ata mbetën të heshtur. Dhe ai e mori atë, dhe e shëroi, dhe e la të ikte;
5 Dhe iu përgjigj atyre, duke thënë: Cili prej jush do të ketë një gomar ose një ka të rënë në një gropë, dhe nuk do ta nxjerrë menjëherë në ditën e sabathit?
6 Dhe ata nuk mund t’i përgjigjeshin atij për këto gjëra.
7 Dhe ai nxori një shëmbëlltyrë për ata që ishin ftuar, kur vuri re se si ata i zgjodhën vendet më të larta; duke u thënë:
8 Kur ti je ftuar prej kujtdo në një dasmë, mos u ul në vendin më të lartë; se mos një njeri më i nderuar se ti të jetë ftuar prej tij;
9 Dhe ai që ftoi ty dhe atë të vijë dhe të të thotë: Lerja vendin këtij njeriu; dhe ti fillon me turp të marrësh vendin më të ulët.
10 Por kur ti je ftuar, shko dhe ulu në vendin më të ulët; që kur të vijë ai që të ftoi ty, të mund të të thotë: Mik, shko më lart; atëherë ti do të kesh adhurim në praninë e atyre që ulen për të ngrënë me ty.
11 Sepse kushdo që e lartëson veten do të poshtërohet; dhe ai që e përul veten do të lartësohet.
12 Atëherë ai i thotë edhe atij që e ftoi: Kur ti shtron një drekë apo darkë, mos thirr miqtë e tu, as vëllezërit e tu, as të afërmit e tu, as fqinjët e tu të pasur; që të mos të të ftojnë edhe ty prapë, dhe do të shpërblehesh.
13 Dhe kur ti bën një festë, fto të varfër, të gjymtuar, të çalë, të verbër;
14 Dhe ti do të bekohesh; sepse ata nuk mund të të shpërblejnë; sepse ti do të shpërblehesh në ngjalljen e të drejtëve.
15 Dhe kur njëri prej atyre që u ul me të për të ngrënë i dëgjoi këto gjëra, ai i tha: I bekuar është ai që do të hajë bukë në mbretërinë e Perëndisë.
16 Atëherë ai i tha: Një njeri bëri një darkë të madhe, dhe ftoi shumë veta;
17 Dhe e dërgoi shërbëtorin e tij në kohën e darkës që t’u thoshin atyre që ishin ftuar: Ejani, se tani të gjitha gjërat janë gati.
18 Dhe ata të gjithë me një mendje filluan të bënin shfajësim. I pari i tha atij: Unë kam blerë një copë tokë, dhe më duhet të shkoj dhe ta shikoj; unë të lutem të më falësh.
19 Dhe një tjetër tha: Unë kam blerë pesë zgjedhë qesh, dhe shkoj t’i provoj; Unë të lutem të më falësh.
20 Dhe një tjetër tha: Unë kam marrë grua, dhe prandaj nuk mund të vij.
21 Kështu ai shërbëtor erdhi, dhe ia tregoi këto gjëra zotit të tij. Atëherë duke qenë inatosur zoti i shtëpisë i tha shërbëtorit të tij: Dil shpejt jashtë në shëtitoret dhe rrugicat e qytetit, dhe sill brenda këtu të varfër, dhe të gjymtuar, dhe të çalë, dhe të verbër.
22 Dhe shërbëtori tha: Zot, u bë siç ke urdhëruar, dhe ka vend akoma.
23 Dhe zoti i tha shërbëtorit: Dil në rrugët dhe gjerdhet, dhe i detyro ata të vijnë, që të më mbushet shtëpia.
24 Sepse po të them: Që asnjë prej atyre burrave që ishin ftuar nuk do ta ngjërojë darkën time.
25 Dhe turma të mëdha shkuan me të; dhe ai u kthye, dhe u tha:
26 Nëse ndonjë njeri vjen tek unë, dhe nuk urren babanë e tij, dhe nënën, dhe gruan, dhe fëmijët, dhe vëllezërit, dhe motrat, po, dhe jetën e tij gjithashtu, ai nuk mund të jetë dishepulli mi.
27 Dhe kushdo që nuk e mban kryqin e tij, dhe nuk vjen pas meje, nuk mund të jetë dishepulli im.
28 Sepse cili prej jush, duke dashur të ndërtojë një kullë, nuk ulet në fillim, dhe llogarit shpenzimet, nëse ka mjaft për ta mbaruar?
29 Që të mos ndoshta, pasi të kishte vënë themelin, dhe nuk është në gjendje ta mbarojë, të gjithë që e shikojnë tallen me të,
30 Duke thënë: Ky njeri filloi të ndërtonte, dhe nuk qe në gjendje ta mbaronte.
31 Ose cili mbret, duke shkuar të bëjë luftë kundër një mbreti tjetër, nuk ulet në fillim, dhe këshillohet nëse ai do të jetë në gjendje me dhjetëmijë për t’u ndeshur me atë që vjen kundër tij me njëzetëmijë?
32 Ose ndryshe, ndërsa ai tjetri është ende shumë larg, ai dërgon një delegacion, dhe kërkon kushte paqeje.
33 Kështu njësoj, cilido qoftë prej jush që nuk braktis gjithçka që ka, ai nuk mund të jetë dishepulli im.
34 Kripa është e mirë; por nëse kripa e ka humbur shijen e vet, me se do të bëhet e shijshme?
35 Nuk është e përshtatshme as për tokë, as edhe për pleh; por njerëzit e flakin jashtë. Ai që ka veshë për të dëgjuar, le të dëgjojë.