1 Dhe ai u ngrit prej andej, dhe vjen në kufijtë e Judeas nga ana e përtejme e Jordanit; dhe përsëri populli erdhi tek ai; dhe, siç e kishte zakon, ai i mësoi përsëri.
2 Dhe farisenjtë erdhën tek ai, dhe e pyetën, duke e tunduar: Është e ligjshme që një burrë ta largojë gruan e tij?
3 Ai u përgjigj dhe u tha atyre: Çfarë ju urdhëroi Moisiu?
4 Dhe ata thanë: Moisiu lejoi të shkruhej një letër ndarje, dhe ta largosh atë.
5 Dhe Jezusi u përgjigj dhe u tha atyre: Për shkak të ngurtësisë së zemrës suaj ai ju shkroi këtë porosi.
6 Por që nga fillimi i krijimit Perëndia i bëri mashkull dhe femër.
7 Për këtë shkak një burrë do ta lërë babain dhe mamanë e vet, dhe do të bashkohet me gruan e tij;
8 Dhe ata të dy do të jenë një mish; prandaj ata nuk janë më dy, por një mish.
9 Prandaj atë që Perëndia e ka bashkuar, le të mos ta ndajë njeri.
10 Dhe në shtëpi dishepujt e tij e pyetën përsëri për të njëjtën çështje.
11 Dhe ai u thotë atyre: Kushdo që e largon gruan e vet, dhe martohet me një tjetër, kryen shkelje kurore ndaj saj.
12 Dhe nëse një grua e largon burrin e saj, dhe martohet me një tjetër, ajo kryen shkelje kurore.
13 Dhe ata sollën fëmijë të vegjël tek ai, që ai t’i prekte; dhe dishepujt e tij i qortuan ata që i sollën.
14 Por kur Jezusi e pa atë, ai ishte i pakënaqur shumë, dhe u tha: Lejojini fëmijët e vegjël të vijnë tek unë, dhe mos i pengoni ata; sepse prej të tillëve është mbretëria e Perëndisë.
15 Me të vërtetë ju them: Kushdo që nuk do ta pranojë mbretërinë e Perëndisë si fëmijë i vogël, ai nuk do të hyjë në të.
16 Dhe ai i mori ata në krahë, vuri duart e tij mbi ta, dhe i bekoi.
17 Dhe kur ai doli për rrugë, erdhi njëri duke vrapuar, dhe iu ul në gjunjë atij, dhe e pyeti: Mësues i mirë, çfarë duhet të bëj unë që të mund të trashëgoj jetën e përjetshme?
18 Dhe Jezusi i tha: Pse më quan i mirë? Nuk ka asnjë të mirë përveç njërit, që është, Perëndia.
19 Ti i di urdhërimet: Mos shkel kurorën, Mos vrit, Mos vidh, Mos bëj dëshmi të rreme, Mos mashtro, Ndero babain tënd dhe mamanë tënde.
20 Ai u përgjigj dhe i tha: Mësues, të gjitha këto i kam ruajtuar që nga fëmijëria ime.
21 Atëherë Jezusi duke e vështruar, e deshi, dhe i tha: Një gjë të mungon; shko, shit gjithçka që ke dhe jepua të varfërve, dhe ti do të kesh thesare në qiell; dhe eja, merre kryqin tënd, dhe më ndiq mua.
22 Dhe ai u trishtua me atë fjalë, dhe iku i keqardhur; sepse ai kishte shumë pasuri.
23 Jezusi vështroi përreth, dhe u thotë dishepujve të tij: Sa vështirë do të hyjnë ata që kanë pasuri në mbretërinë e Perëndisë!
24 Dhe dishepujt u habitën me fjalët e tij. Por Jezusi përgjigjet përsëri, dhe u thotë: Fëmijë, sa vështirë është për ata që besojnë te pasuritë të hyjnë në mbretërinë e Perëndisë!
25 Është më e lehtë për devenë të kalojë përmes vrimës së gjilpërës, se për një të pasur të hyjë në mbretërinë e Perëndisë.
26 Dhe ata u habitën pa masë, duke thënë mes tyre: Atëherë kush mund të shpëtohet?
27 Dhe Jezusi duke i vështruar thotë: Për njerëzit është e pamundur, por jo për Perëndinë; sepse për Perëndinë gjithçka është e mundur.
28 Atëherë Pjetri fillon t’i thotë atij: Ja, ne kemi lënë gjithçka, dhe erdhëm pas teje.
29 Jezusi u përgjigj dhe tha: Me të vërtetë ju them: Nuk ka njeri që ka lënë shtëpinë, ose vëllezërit, ose motrat, ose atin, ose nënën, ose gruan, ose fëmijët, ose arat, për hatrin tim, dhe të ungjillit,
30 Që nuk do të marrë tani, në këtë kohë, njëqindfish shtëpi, dhe vëllezër, dhe motra, dhe nëna, dhe fëmijë, dhe ara, bashkë me përndjekjet; dhe jetën e përjetshme në botën që do vijë.
31 Por shumë që janë të parë do të jenë të fundit; dhe të fundit të parë.
32 Dhe ata ishin rrugës duke u ngjitur në Jeruzalem; dhe Jezusi shkoi përpara atyre; dhe ata u habitën; dhe ndërsa shkonin pas tij, ata ishin të frikësuar. Dhe ai i mori përsëri të dymbëdhjetët, dhe filloi t’u tregonte atyre se çfarë do t’i ndodhte atij,
33 Duke thënë: Ja, ne po ngjitemi në Jeruzalem; dhe Biri i njeriut do t’u dorëzohet kryepriftërinjve, dhe skribëve; dhe ata do ta dënojnë me vdekje, dhe do t’ua dorëzojnë paganëve.
34 Dhe ata do ta tallin atë, do ta kamxhikojnë, dhe do ta pështyjnë, dhe do ta vrasin atë; dhe ditën e tretë ai do të ngjallet përsëri.
35 Dhe Jakobi dhe Gjoni, bijtë e Zebedeut, erdhën tek ai, dhe i thanë: Mësues, ne duam që ti të bësh për ne çfarëdo që ne do të kërkojmë.
36 Dhe ai u tha atyre: Çfarë doni që të bëj për ju?
37 Ata i thanë: Të na japësh të ulemi, njëri në të djathtën tënde, dhe tjetri në të majtën tënde, në lavdinë tënde.
38 Por Jezusi u tha: Ju nuk dini çfarë kërkoni; mund të pini prej kupës që pi unë? Dhe të pagëzoheni me pagëzimin me të cilin unë jam pagëzuar?
39 Dhe ata i thanë: Mundemi. Dhe Jezusi u tha atyre: Ju me të vërtetë do të pini nga kupa që pi unë; dhe të pagëzoheni me të njëjtin pagëzimi që unë jam pagëzuar;
40 Por të uleni në të djathtën time dhe në të majtën time nuk është imja ta jap; por do t’u jepet atyre për të cilët është përgatitur.
41 Dhe pasi të dhjetët e dëgjuan atë, ata filluan të ishin shumë të pakënaqur me Jakobin dhe Gjonin.
42 Por Jezusi i thirri pranë, dhe u thotë atyre: Ju e dini se ata që janë vendosur të sundojnë mbi paganët ushtrojnë pushtet mbi ta; dhe të mëdhenjtë e tyre ushtrojnë pushtet mbi ta.
43 Por midis jush nuk do të jetë kështu; por kush të dojë të bëhet i madh midis jush, do të jetë shërbëtori juaj.
44 Dhe kush të dojë prej jush të bëhet i pari, do të jetë shërbëtori i të gjithëve.
45 Sepse edhe Biri i njeriut nuk erdhi të shërbehet, por të shërbejë, dhe të japë jetën e tij si shpërblim për shumë.
46 Dhe ata erdhën në Jeriko; dhe ndërsa ai po dilte prej Jerikos bashkë me dishepujt e tij dhe një numër të madh njerëzish, Bartimeu i verbër, biri i Timeusit, rrinte ulur në anë të rrugës duke lypur.
47 Dhe kur dëgjoi se ishte Jezusi i Nazaretit, ai filloi të bërtiste, duke thënë: Jezus, ti Bir i Davidit, ki mëshirë për mua.
48 Dhe shumë e urdhëruan që ai të heshte; por ai bërtiste edhe shumë më shumë: Ti Bir i Davidit, ki mëshirë për mua.
49 Dhe Jezusi ndaloi së ecuri, dhe urdhëroi që ai të sillej. Dhe ata e thirrën njeriun e verbër, duke i thënë: Gëzohu, çohu; ai të thërret ty.
50 Dhe ai, duke hedhur tej rrobën e tij, u ngrit, dhe erdhi te Jezusi.
51 Dhe Jezusi u përgjigj dhe i tha: Çfarë do ti që të të bëj? I verbri i tha: Zot, që të mund të shikoj.
52 Dhe Jezusi i tha: Shko; besimi yt të ka shëruar. Dhe menjëherë sytë e tij u hapën, dhe ai shkoi pas Jezusit në rrugë.