1 Tani, në kishën që ishte në Antiok ishin disa profetë dhe mësues; si Barnabasi, Simeoni që quhej Niger, Luciusi i Sirenës, Manaeni i cili ishte rritur me Herodin tetrarkun, dhe Sauli.
2 Ndërkohë që ata i shërbenin Zotit, dhe agjëronin, Fryma e Shenjtë tha: M’i ndani veç Barnabasin dhe Saulin për punën për të cilën unë i kam thirrur.
3 Dhe pasi agjëruan dhe u lutën dhe vunë duart mbi ta, i nisën.
4 Pra ata, duke qenë të dërguar prej Frymës së Shenjtë, u larguan në Seleucia; dhe prej andej lundruan për në Qipro.
5 Dhe kur ishin në Salamis, ata predikuan fjalën e Perëndisë në sinagogat e judejve; dhe kishin edhe Gjonin si shërbyes.
6 Dhe pasi kishin shkuar përmes ujdhesës në Pafos, ata gjetën një magjistar, një profet të rremë, një jude, emri i të cilit ishte Barjezus;
7 I cili ishte me deputetin e vendit, Sergius Paulus, një njeri i mençur; i cili thirri Barnabasin dhe Saulin, dhe dëshiroi të dëgjonte fjalën e Perëndisë.
8 Por Elymas magjistari (sepse kështu është emri i tij prej përkthimit) i kundërshtoi, duke dashur ta kthente deputetin prej besimit.
9 Atëherë Sauli (që quhet edhe Pal,) i mbushur me Frymën e Shenjtë, i nguli sytë atij,
10 Dhe tha: O i mbushur me gjithë dinakëritë dhe gjithë ligësitë, ti fëmijë i djallit, ti armik i gjithë drejtësisë, a nuk do të pushosh së shtrembëruari rrugët e drejta të Zotit?
11 Dhe tani, ja, dora e Zotit është mbi ty, dhe ti do të jeshë i verbër, duke mos e parë diellin për një kohë. Dhe menjëherë ra mbi të një mjegull dhe errësirë; dhe ai erdhi rrotull duke kërkuar dikë që ta hiqte prej dore.
12 Atëherë deputeti, kur pa se çfarë ishte bërë, besoi, i habitur me doktrinën e Zotit.
13 Tani, pasi Pali dhe shoqëria e tij u liruan prej Pafosit, ata erdhën te Perga në Pamfili; dhe Gjoni duke u ndarë prej tyre u kthye në Jeruzalem.
14 Por kur u larguan prej Pergas, ata erdhën te Antioki në Pisidi, dhe hynë në sinagogë ditën e sabathit, dhe u ulën.
15 Dhe pas leximit të ligjit dhe profetëve, krerët e sinagogës dërguan tek ata, duke u thënë: Ju burra dhe vëllezër, nëse keni ndonjë fjalë nxitëse për njerëzit, thuajeni.
16 Atëherë Pali u çua, dhe duke bërë me dorë tha: Burra të Izraelit, dhe ju që keni frikë nga Perëndia, dëgjoni.
17 Perëndia i këtyre njerëzve të Izraelit zgjodhi etërit tanë, dhe e ngriti popullin kur banonin si të huaj në tokën e Egjyptit, dhe me dorë të lartë i nxori ata prej asaj.
18 Dhe rreth dyzetë vjet duroi ai sjelljet e tyre në shkretëtirë.
19 Dhe pasi shkatërroi shtatë kombe në tokën e Kanaanit, ai ua ndau tokën e tyre me short.
20 Dhe pas asaj ai u dha atyre gjykatës për rreth katërqind e pesëdhjetë vjet, deri te profeti Samuel.
21 Dhe më pas ata dëshiruan një mbret; dhe Perëndia u dha Saulin birin e Cisë, një burrë i fisit të Benjaminit, për dyzet vjet.
22 Dhe pasi e hoqi atë, ai u ngriti atyre Davidin të bëhej mbreti i tyre; të cilit ai gjithashtu i dha dëshmi, dhe tha: Unë kam gjetur Davidin birin e Jeses, një burrë sipas zemrës sime, që do të përmbushë gjithë vullnetin tim.
23 Nga fara e këtij burri Perëndia i ka ngritur Izraelit një Shpëtues, Jezusin, sipas premtimit të tij;
24 Pasi Gjoni, para ardhjes së tij, i predikoi pagëzimin e pendesës, gjithë popullit të Izraelit.
25 Dhe ndërsa Gjoni e përfundoi rrugën e tij, ai tha: Cili mendon ti se jam unë? Unë nuk jam ai. Por, ja, vjen njëri pas meje, të cilit unë nuk jam i denjë t’i zgjidh këpucët e këmbëve të tij.
26 Burra dhe vëllezër, bij nga fisi i Abrahamit, dhe kushdo prej jush që ka frikë nga Perëndia, te ju u dërgua fjala e këtij shpëtimi.
27 Sepse ata që banojnë në Jeruzalem, dhe krerët e tyre, për shkak se nuk e njihnin, as edhe zërat e profetëve që lexohen çdo ditë sabathi, ata i kanë përmbushur ato duke e dënuar atë.
28 Dhe megjithëse ata nuk gjetën shkak për vdekjen e tij, prapë i kërkuan Pilatit që ai të vritej.
29 Dhe pasi përmbushën gjithçka që ishte shkruar për të, ata e zbritën nga druri dhe e shtrinë në varr.
30 Por Perëndia e ngjalli atë prej së vdekurish;
31 Dhe ai u pa shumë ditë prej atyre që erdhën me të prej Galilesë në Jeruzalem, të cilët janë dëshmitarët e tij te njerëzit.
32 Dhe ne ju shpallim juve lajme të gëzuara, si premtimi që u ishte bërë etërve,
33 Perëndia na e ka përmbushur atë neve, fëmijëve të tyre, duke ngjallur Jezusin përsëri; ashtu siç ishte shkruar në psalmin e dytë: Ti je Biri im, këtë ditë unë të kam lindur ty.
34 Dhe në lidhje me atë që ai e ngjalli prej së vdekurish, tani të mos kthehet më në prishje, ai tha në këtë mënyrë: Unë do të të jap mëshirat e sigurta të Davidit.
35 Prandaj ai thotë edhe në një psalm tjetër: Ti nuk do të lejosh të Shenjtin Tënd ta shikojë prishjen.
36 Sepse Davidi, pasi i kishte shërbyer brezit të vet sipas vullnetit të Perëndisë, ra në gjumë, dhe u shtri tek etërit e tij, dhe pa prishje;
37 Por ai, të cilin Perëndia e ngjalli përsëri, nuk pa prishje.
38 Pra, le ta dini, burra dhe vëllezër, se nëpërmjet këtij njeriu falja e mëkateve ju është predikuar juve;
39 Dhe prej tij të gjithë që besojnë janë të shfajësuar nga të gjitha gjërat, nga të cilat ju nuk mund të shfajësoheshit prej ligjit të Moisiut.
40 Prandaj kujdes, që të mos bjerë mbi ju, ajo që është folur te profetët:
41 Shikoni, ju përçmues, dhe habituni, dhe humbni; sepse unë bëj një punë në ditët tuaja, një punë që në asnjë mënyrë ju nuk do ta besoni, edhe pse dikush do t’jua shpallte juve.
42 Dhe pasi judejtë dolën nga sinagoga, paganët kërkuan që këto fjalë t’u predikoheshin atyre sabathin tjetër.
43 Tani, pasi mbledhja u ndërpre, shumë prej judejve dhe prozelitëve fetar ndoqën Palin dhe Barnaban; të cilët, duke u folur atyre, i bindën të vazhdonin në hirin e Perëndisë.
44 Dhe sabathin tjetër erdhi pothuajse i gjithë qyteti të dëgjonte fjalën e Perëndisë.
45 Por kur judejtë panë turmat, ata u mbushën me zili, dhe folën kundër atyre gjërave që u folën prej Palit, duke kundërshtuar dhe duke sharë.
46 Atëherë Pali dhe Barnaba u bënë të guximshëm, dhe thanë: Ishte e nevojshme që fjala e Perëndisë së pari t’ju flitej juve; por duke parë që ju e hodhët poshtë, dhe gjykoni veten të padenjë për jetën e përjetshme, ja, ne u kthehemi paganëve.
47 Sepse kështu na ka urdhëruar Zoti, duke thënë: Unë të kam vendosur të jesh një dritë për paganët, që ti të jesh për shpëtim deri në skajet e tokës.
48 Dhe kur paganët e dëgjuan këtë, ata u gëzuan, dhe lavdëruan fjalën e Zotit; dhe të gjithë që u përcaktuan për jetë të përjetshme besuan.
49 Dhe fjala e Zotit shpallej nëpër gjithë rajonin.
50 Por judejtë i nxitën gratë e ndershme dhe të përkushtuara, dhe krerët e qytetit, dhe ngritën përndjekje kundër Palit dhe Barnabasit, dhe i zbuan nga brigjet e tyre.
51 Por ata shkundën pluhurin e këmbëve të tyre kundër tyre, dhe erdhën në Ikonium.
52 Dhe dishepujt ishin mbushur me gëzim, dhe me Frymën e Shenjtë.