1 Pas këtyre gjërave Pali u largua prej Athine, dhe erdhi në Korinth;
2 Dhe gjeti një jude të quajtur Aquila, i lindur në Pontus, së fundi i ardhur prej Italie, me gruan e tij Priscilla; (sepse Klaudiusi i kishte urdhëruar të gjithë judejtë të largoheshin nga Roma;) dhe erdhi tek ata.
3 Dhe për shkak se ai ishte i të njëjtit profesion, ai qëndroi me ta, dhe punonte; sepse prej zanati ata ishin bërës tendash.
4 Dhe ai diskutonte në sinagogë çdo sabath, dhe i bindte judejtë edhe grekët.
5 Dhe pasi erdhën Silasi dhe Timoteu prej Maqedonie, Pali shtyhej në shpirt, dhe u dëshmoi judejve që Jezusi ishte Krishti.
6 Dhe kur ata kundërshtuan, dhe mallkuan, ai tundi rrobat e tij, dhe u tha: Gjaku juaj qoftë mbi kokat tuaja; unë jam i pastër; nga tani e tutje unë do të shkoj te paganët.
7 Dhe ai u largua prej andej, dhe hyri në shtëpinë e një burri, të quajtur Justus, një që adhuronte Perëndinë, shtëpia e të cilit ishte ngjitur me sinagogën.
8 Dhe Crispus, kreu kryesor i sinagogës, besoi te Zoti me gjithë shtëpinë e tij; dhe shumë prej korintasve duke dëgjuar besuan, dhe u pagëzuan.
9 Atëherë Zoti i foli Palit natën përmes vegimit: Mos u tremb, por fol, dhe mos pusho;
10 Sepse unë jam me ty, dhe asnjë njeri nuk do të vërë dorë mbi ty që të të cënojë ty; sepse unë kam shumë njerëz në këtë qytet.
11 Dhe ai vazhdoi atje një vit e gjashtë muaj, duke u mësuar atyre fjalën e Perëndisë.
12 Dhe kur Gallio ishte guvernatori i Akaias, judejtë bënë me një zemër një kryengritje kundër Palit, dhe e sollën atë para gjyqit,
13 Duke thënë: Ky njeri i bind njerëzit të adhurojnë Perëndinë kundër ligjit.
14 Dhe kur Pali u bë gati të hapte gojën e tij, Gallio u tha judejve: Nëse do të ishte një çështje e padrejtësisë ose e ligësisë së ndyrë, O ju judej, unë do të kisha arsye t’ju duroja;
15 Por nëse është një debat për fjalë dhe emra, dhe për ligjin tuaj, merreni ju me atë, sepse nuk do të jem unë gjykatës i çështjeve të tilla.
16 Dhe ai i zboi ata prej vendit të gjykimit.
17 Atëherë të gjithë grekët morën Sosthenesin, kreun kryesor të sinagogës, dhe e rrahën para vendit të gjykimit. Dhe Gallio nuk u shqetësua për asnjë prej atyre gjërave.
18 Dhe pas kësaj Pali qëndroi atje akoma për një kohë të gjatë, dhe pastaj u la shëndet vëllezërve, dhe lundroi prej andej në Siri, dhe bashkë me të Priscilla dhe Aquila; pasi kishte rruar kokën e tij në Cenkrea; sepse ai kishte bërë një betim.
19 Dhe ai erdhi në Efesius, dhe atje i la ata; por ai vetë hyri në sinagogë, dhe diskutonte me judejtë.
20 Kur ata deshën që ai të qëndronte me ta edhe më shumë, ai nuk pranoi;
21 Por u la shëndet atyre, duke thënë: Mua më duhet ta ruaj këtë festë që po vjen në Jeruzalem; por në dashtë Perëndia, unë do të kthehem prapë te ju. Dhe ai lundroi prej Efesusit.
22 Dhe pasi zbriti në Cezari, shkoi lart, dhe përshëndeti kishën, ai zbriti në Antioki.
23 Dhe pasi kaloi ca kohë atje, ai u largua, dhe me radhë shkoi gjithandej vendit të Galatisë dhe të Frigjisë, duke i forcuar të gjithë dishepujt.
24 Dhe një jude i quajtur Apollos, i lindur në Aleksandri, një burrë gojëtar, dhe i fortë në shkrimet, erdhi në Efesus.
25 Ky njeri ishte udhëzuar në rrugën e Zotit; dhe duke qenë i zjarrtë në frymë, ai foli dhe dha mësim me zell për gjërat e Zotit, duke ditur vetëm pagëzimin e Gjonit.
26 Dhe ai filloi të fliste me guxim në sinagogë; të cilin Aqila dhe Priscilla pasi e kishin dëgjuar, e morën me vete, dhe i shpjeguan atij më qartë rrugën e Perëndisë.
27 Dhe kur ai kishte dëshirë të kalonte në Akaia, vëllezërit shkruan, duke i nxitur dishepujt ta pranonin atë; i cili, pasi kishte ardhur, i ndihmoi shumë ata që kishin besuar me anë të hirit;
28 Sepse ai fuqimisht i bindi judejtë, dhe atë hapur, duke treguar me anë të shkrimeve se Jezusi ishte Krishti.