1 Tani, Pjetri dhe Gjoni u ngjitën në tempull në orën e lutjes, ishte ora e nëntë.
2 Dhe një burrë i çalë që nga mitra e nënës së tij po mbartej, të cilin ata e linin përditë te porta e tempullit që quhej e Bukura, të kërkonte lëmoshë prej atyre që hynin në tempull;
3 I cili duke parë që Pjetri dhe Gjoni po hynin në tempull u kërkoi lëmoshë.
4 Dhe Pjetri, duke i ngulur sytë tek ai me Gjonin, tha: Na shiko.
5 Dhe ai u kushtoi vëmendje atyre, duke shpresuar të merrte diçka prej tyre.
6 Atëherë Pjetri tha: Argjend dhe flori unë nuk kam; por atë që kam unë ta jap ty; Në emër të Jezu Krishtit të Nazaretit çohu dhe ec.
7 Dhe ai e kapi atë nga dora e djathtë, dhe e ngriti atë; dhe menjëherë këmbët e tij dhe kockat e kyçit të këmbëve morën fuqi.
8 Dhe ai duke kërcyer përpjetë qëndroi në këmbë, dhe eci, dhe hyri me ta në tempull, duke ecur, duke kërcyer, dhe duke lavdëruar Perëndinë.
9 Dhe të gjithë njerëzit e panë atë duke ecur dhe duke lavdëruar Perëndinë;
10 Dhe ata e dinin që ishte ai që rrinte për lëmoshë te Porta e Bukur të tempullit; dhe ata u mbushën me çudi dhe habi për atë që i kishte ndodhur atij.
11 Dhe ndërsa i çali që u shërua mbante Pjetrin dhe Gjonin, të gjithë njerëzit vrapuan bashkë tek ata në portikun që quhet i Solomonit, duke u çuditur shumë.
12 Dhe kur Pjetri e pa këtë, ai iu përgjigj njerëzve: Ju burra të Izraelit, pse mrekulloheni me këtë? Ose pse na shikoni neve kaq seriozisht, sikur prej fuqisë ose shenjtërisë sonë, e kishim bërë këtë njeri të ecë?
13 Perëndia i Abrahamit, dhe i Isakut, dhe i Jakobit, Perëndia i etërve tanë, ka lavdëruar Birin e tij Jezusin; të cilin ju e dorëzuat, dhe e mohuat në praninë e Pilatit, kur ai ishte i vendosur ta lironte atë.
14 Por ju mohuat të Shenjtin dhe të Drejtin, dhe deshët një vrasës t’ju jepej juve;
15 Dhe vratë Princin e jetës, të cilin Perëndia e ngjalli prej së vdekurish; për të cilin ne jemi dëshmitarë.
16 Dhe emri i tij përmes besimit në emrin e tij e ka bërë këtë njeri të fortë, të cilin ju e shihni dhe e njihni; po, besimi që është prej tij i ka dhënë atij këtë tërësi të përsosur në prani të të gjithë juve.
17 Dhe tani, vëllezër, unë e di që përmes injorancës ju e bëtë atë, ashtu siç bënë edhe krerët tuaj.
18 Por ato gjëra, që Perëndia kishte treguar prej gojës së të gjithë profetëve të tij, që Krishti duhet të vuante, ai kështu i ka përmbushur.
19 Prandaj, pendohuni dhe kthehuni, që mëkatet tuaja të mund të shuhen, kur kohët e përtëritjes të vijnë prej pranisë së Zotit;
20 Dhe ai do të dërgojë Jezu Krishtin, i cili më parë ju ishte predikuar juve;
21 Të cilin qielli duhet ta mbajë deri në kohët kur të kthehen në vend të gjitha gjërat, të cilat Perëndia i ka thënë përmes gojës së të gjithë profetëve të tij të shenjtë që nga fillimi i botës.
22 Sepse Moisiu me të vërtetë u tha etërve: Zoti Perëndi do të ngrejë një profet për ju prej vëllezërve tuaj, porsi unë; atë ju do ta dëgjoni në të gjitha gjërat çfarëdo që ai do t’ju thotë juve.
23 Dhe do të ndodhë, që çdo shpirt, që nuk do ta dëgjojë atë profet, do të shkatërrohet midis njerëzve.
24 Po, dhe njësoj të gjithë profetët prej Samuelit dhe ata që vijnë më pas, të gjithë kanë folur, kanë parathënë për këto ditë.
25 Ju jeni fëmijët e profetëve, dhe të marrëveshjes që Perëndia bëri me etërit tanë, duke i thënë Abrahamit: Dhe në farën tënde do të bekohen të gjithë të afërmit e tokës.
26 Juve së pari Perëndia, pasi e ngjalli Birin e tij Jezusin, e dërgoi atë t’ju bekonte, duke kthyer çdonjërin prej jush nga ligësitë e tij.