Ndoshta këto fjalë tingëllojnë pak të çuditshme. Si mund të jenë të bekuar ata që vajtojnë? Ne themi të bekuar janë ata që festojnë çdo ditë dhe që janë të lumtur e të pasur. Kuptimi është: të bekuar janë ata që shprehin keqardhje të madhe për mëkatet e tyre. Të bekuar janë ata që nuk mund të durojnë mëkate. Nëse ne vijmë të përulur para Zotit duke kërkuar faljen e mëkatëve, Bibla thotë që Ai është i drejtë dhe besnik të na i falë mëkatet, dhe të na pastrojë nga çdo padrejtësi. Ai do të na shpëtojë! Sa i madh është ngushëllimi që gjejmë kur Perëndia na fal çdo mëkat. Mos harroni që edhe Fryma e Shenjtë quhet Ngushëlluesi ynë. Ne që vuajmë në këtë botë për hatrin e Krishtit kemi një ngushëllim të madh, që është Perëndia brenda nesh. Lavdi Zotit! Ai na qetëson shpirtin. Te Gjoni 16:33, Jezusi u tha dishepujve të Tij: “Këto gjëra unë jua kam thënë, që ju të keni paqe në mua. Në botë ju do të keni mundime, por gëzohuni; unë e kam mundur botën.” Pa dyshim, në këtë botë, ne do të kemi mundime, shtrëngime, halle, por përmes punës së Krishtit mbi kryqin, ne tashmë kemi dalë fitues. Nëse gjendeni sot në ndonjë brengë ose problem, shkoni te Perëndia në lutje; kërkoni udhëzim nga Fjala e Tij. Premtimi i Tij është që ata që vajtojnë do të gjejnë ngushëllim. Mos e refuzoni ngushëllimin e Perëndisë sot. Amin! 

​     Jezusi i pa turmat e njerëzve që po e ndiqnin, dhe Ai u ngjit në mal. Atje lart të gjithë mund ta shikonin. Atëherë u ul dhe filloi t’u predikonte atye një mesazh shumë të mirë e të bukur, madje edhe për ne sot. Ne e quajmë këtë mesazh: “The Sermon on the Mount”, në shqip: “PREDIKIMI MBI MALIN”. Fjalët e para të mesazhit gjenden te Mateu 5:3, ku Bibla thotë: “Të bekuar janë të varfërit në frymë; sepse e tyre është mbretëria e qiellit.” Jezusit flet këtu për “të varfrit në frymë”. Kush janë ata? Kushdo që të jenë, ne kuptojmë nga Fjalët e Jezusit që edhe pse janë të varfër, prapë janë shumë të bekuar. Pse? Sepse vargu thotë: “…e tyre është mbretëria e qiellit.” Atyre u përket Mbretëria e Perëndisë. Shtetësia e tyre është e Parajsës. Amin! Tani, vini re që Ai nuk flet për ata që janë të varfër në anën materiale, por për ata që janë të varfër në frymë, domethënë, në anën shpirtërore. Në këtë anë, ne të gjithë jemi lypsarë para Perëndisë. Një njeri mund të jetë i pasur në këtë botë, por prapë, shpirtërisht, është fukara. Ja, kuptimi është që njerëzimi është i varfër, madje i vdekur shpirtërisht, por ne mund të vijmë të përulur para Perëndisë si një lypsarë duke kërkuar thërrime nga tryeza e Tij. Nëse ne vijmë kështu te Zoti, përgjigjja e Tij është që Mbretëria e Qiellit është jona. Amin!

​     Ne shikojmë në këtë varg se sa e rëndësishme është që ne t’i bindemi Frymës së Shenjtë, sepse është Ai (Fryma e Perëndisë) që na drejton. Është e lehtë të mbështetemi te fuqia jonë, por na duhet të mësojmë të mbështetemi te Fryma e Zotit. Puna e Perëndisë nuk bëhet me forcën tonë. Puna e Tij nuk ecën përpara me fuqinë e njeriut, por vetëm përmes fuqisë së Frymës së Shenjtë. Patjetër, ne e kemi Biblën, dhe mund ta lexojmë, ta studiojmë dhe të japim mësime akademike, por pa ndihmën e Frymës së Perëndisë puna e Tij nuk bëhet në zemrat tona. Për shembull, te Gjoni 16:13, Bibla thotë: “Sidoqoftë, kur ai, Fryma e së vërtetës, të vijë, ai do t’ju udhëheqë në gjithë të vërtetën…”. Fryma e Shenjtë do të na drejtojë në çdo gjë, në çdo pjesë të jetës, në çdo pjesë të Biblës. Te 1 Korintasve 2:14, Bibla thotë: “Por njeriu i natyrshëm nuk merr gjërat e Frymës së Perëndisë; sepse ato për të janë budallallëqe; as nuk mund t’i dijë ato, sepse ato kuptohen shpirtërisht.” Gjithashtu, te Romakëve 8:6, Bibla thotë: “Sepse të jesh me mendje mishi është vdekje; por të jesh me mendje shpirtërore është jetë dhe paqe.” Le të ecim përpara sot me Biblën në dorë dhe Frymën e Shenjtë përbrenda, duke kërkuar në lutje udhëzimin e Tij. 

​     Dishepujt e Jezusit sapo ishin mburrur për besimin e tyre tek Ai kur Jezusi i pyeti: A besoni tani? Për mua, kuptimi është që ka shumë më shumë për të besuar; ka shumë më shumë për të mësuar. A besoni tani? Mirë! Le të ecim më përpara dhe të shkojmë te një nivel më të lartë të besimit. Ndoshta ka njerëz që mendojnë që kanë arritur në majën e besimit. Patjetër, të shpëtohemi, neve na duhet një besim te Krishti sa një kokërr sinapi, domethënë, besimi minimal, sepse edhe besimi më i vogël mund ta shpëtojë mëkatarin më të madh, por le të mos vazhdojmë me një besim kaq të vogël te Zoti. Te Mateu 8:26, Jezusi u tha dishepujve: “Pse keni frikë, o ju besimpakë?” Frika është armiku i besimit. Nëse kemi frikë, kjo do të thotë që ka një nivel më të lartë të besimit tek i cili nuk kemi mbërritur. Patjetër, mund të them sot, me gjithë zemër: “PO! Unë besoj te Jezusi!”, por gjithashtu kuptoj që kam shumë për të mësuar. Ne duhet të rritemi në besim. Te Marku 9:24, babai me fëmijë të pushtuar nga një djall i tha Jezusit me lot: “Zot, unë besoj; ndihmoje mosbesimin tim.” Domethënë, me të vërtetë ai besoi te Jezusi, por prapë e kuptonte që kishte një dobësi të besimit brenda vetes. Amin! A besoni tani? Le të rritemi në besim, sepse te Letra e dytë e Palit Timoteut 1:7, Bibla thotë: “…Perëndia nuk na ka dhënë frymën e frikës, por të fuqisë, të dashurisë dhe të një mendjeje të shëndoshë.” Amin!

     Djalli do të vijë shpesh te ne, dhe do të na thotë që Perëndia na ka braktisur; që Ai na ka lënë në baltë, por kjo nuk është e vërteta. Vargu i sotëm thotë: “…ai (Zoti) e di rrugën që unë po marr…”. Ai e di shumë mirë se ku jemi sot. Ai i kupton problemet, nevojat dhe dëshirat që kemi. Kjo na inkurajon shumë, dhe mjafton thjesht të dimë që Ai kupton gjendjen tonë. Sot, ne jemi në Shëgjin, pranë Lezhës. Dita e parë e udhëtimit, kur u nisëm nga Saranda, diçka shumë interesant ndodhi. Zoti e dinte që lekët që kishim në xhep atëherë nuk mjaftuan për këtë udhëtim. Atë mëngjes unë pashë një mesazh te telefoni im nga një pastor në Amerikë. Ai është një pastor i ri, dhe ka qënë në atë pozicion për vetëm dy muaj. Ai më tha që, te kisha e tyre, ata gjetën një zarf të vjetër në kasafortë, nën shumë letra. Zarfi qe i harruar për pothuajse dhjetë vite. Emri im, “Aaron Wilson” ishte shkruar atje, dhe brenda ata gjetën $800. Lavdi Zotit! Shiko, Perëndia kupton nevojat që kemi. Dhjetë vite më përpara, Perëndia, përmes njërit prej shërbëtorëve të Tij, vendosi një zarf në një vend të sigurtë. Pse? Sepse Ai e di rrugën që unë po marr. Ai i dinte më përpara nevojat që ne do të kishim sot. Ai e dinte që më 28 gusht 2023, Aaron Wilson do të kishte nevojë për ndihmë. Lavdi Emrit të Tij! Ai e di shumë mirë edhe ku jeni ju sot! Te Mateu 6:33, Bible thotë: “Por së pari kërkoni mbretërinë e Perëndisë, dhe drejtësinë e tij; dhe të gjitha këto gjëra do t’ju shtohen.” Amin!

     A keni qenë ndonjëherë keqtrajtuar për hatrin e Krishtin? Ndoshta njerëz ju kanë përfolur për shkak të besimit tuaj. Nëse po, kjo është sepse ata nuk e njohin Zotin. Ata nuk kuptojnë mirësinë e Tij, dashurinë e Tij, apo ëmbëlsinë e Tij. Është e lehtë të jetojmë midis njerëzve kur sillemi sipas ideve të tyre, por kur dikush beson te Jezusi, dhe ka dëshirë ta kënaqë Atë, ai del nga rruga e zakonshme të botës. Kur Jezusi, Biri i Perëndisë ishte në botë, mos harroni që bota urrente Atë; ata e përndiqnin Atë, dhe më në fund e kryqezuan. Nëse Zoti ynë ishte urryer nga bota, a mendoni që bota do të na pranojë ne? Nëse Mjeshtri u kryqëzua, çfarë do t’u bëhet ndjekësve të tij? Po pse vdiq Jezusi në kryq? Ai vdiq për t’i shpëtuar ata që e kryqëzuan. Nëse dikush na urren, le t’i kthejmë dashuri si Jezusi. Kur ishte në kryq Jezusi iu lut Atit për ata që e kryqëzuan duke thënë: “Atë, fali ata sepse nuk e dinë se çfarë bëjnë.” Ata nuk kuptuan që ishin duke kryqëzuar Shpëtuesin e tyre. Prandaj edhe jemi keqtrajtuar, thjesht se ata nuk e njohin Atin tonë në qiell. Çfarë mund të bëjmë pastaj? Le t’i prezatojmë botës Jezusi! Nëse ata e refuzojnë dhe na përndjekin, le të gjejmë paqe në faktin që edhe Zoti ynë ishte përndjekur. Amin!

     Vargu i mësipërm flet për kohën pas rrëmbimit të kishës. Domethënë, pas momentin kur Jezusi të vijë dhe të marrë kishën e Tij në parajsë. Tani, kjo është shkruar si profeci, por koncepti qëndron edhe sot. Në botën e sotme, mëkati po teprohet shumë. Ka raste kur nuk mund të flejmë në qetësi, sepse jemi të rrethuar nga ushtria e djallit dhe ai lufton në mendjen tonë. Ne mund të gjejmë padrejtësi në qeverinë, në shkollat, në shoqërinë, dhe në shtëpitë tona. Këto gjëra të turpshme hynë nëpërmjet telefonave, televizorëve; nëpërmjet presionit të shokëve, ose përmes kërkimit të pasurisë së botës. Tani, kur ne dorëzohemi dhe qëndrojmë në mes të mëkatëve, dashuria jonë ftohet. Zjarri brenda nesh zvogëlohet. Qoftë dashuria për Zotin, për Biblën, për kishën, për familjen, çdo gjë prishet nga padrejtësia. A jeni të ftohtë nga zemra ndaj Perëndisë sot? Ndoshta, keni lejuar që mëkati të hyrë në jetën tuaj, ose në shtëpinë tuaj. A e keni vështirë për t’i dashur edhe fëmijtë tuaj? Problemi është mëkati! Problemi është padrejtësia! Largojeni mëkatin, dhe dashuria do të hyrë si një mbytje të ëmbël mjalti nga froni i Perëndisë. Lavdi Zotit! Amin!

     Amin! “Zjarr do të digjet gjithmonë mbi altarin.” Domethëne, zjarri mbi altarin do të mbahet ndezur gjithmonë. Pse? Sepse ishte vendi flijimit. Atje çdo mëkat mund të shlyhet. Lavdi Zotit! Perëndia bëri një rrugë që edhe izraelitët të laheshin nga çdo faj, çdo gabim, çdo njollë mëkati. Zjarri atje simbolizon besnikërinë e Zotit. Ai është gati gjithmonë për njerëzit të vijnë dhe të bëjnë paqe me Perëndinë. Shikoni se sa e mirë është Ai! Ai pret çdo sekondë për ata që janë të penduar, që ata të vijnë dhe të rivendosin marrëdhënien e drejtë me Atin qiellor. Me të vërtetë, Zoti është i mirë me ne! Zjarri simbolizon edhe sakrificën e Jezusit. Po! Çdo qengj i pafalshëm që sakrifikohej në altar na drejton vëmendjen te sakrifikimi i fundit për gjithë botën; domethënë te kryqi i Birit të Perëndisë. Sakrifikimi i fundit, sepse Jezusi ishte Qengji i Perëndisë. Gjaku e Tij u derdh që ne të mund të pranohemi, dhe të pajtohemi me Zotin. Ne mund të themi që kryqi është ura për te Perëndia. Tani, në fund, unë dua të them që zjarri simbolizon edhe zemërimin e Perëndisë. Te Marku 9:45, Bibla thotë: “…për t’u hedhur në ferr, në zjarrin që nuk do të shuhet kurrë…”. Në ferr gjenden flakët e zemërimit të Perëndisë. Ata janë ndezur gjithmonë, dhe presin çdo person që refuzon Birin e dashur të Zotit. MOS SHKONI NË FERR! Jezusi u sakrifikua që ju të mund të shpëtoheni! Ai vuajti ndëshkimin e Perëndisë për çdo mëkatar, por nëse refuzoni Birin e Perëndisë, zjarri që nuk shuhet po ju pret. Amin! 

     Perëndia e Biblës është e vetmja Perëndi të vërtetë. Te Isaia 45:6, Bibla thotë: “Që ata të mund ta dinë nga lindja e diellit, dhe nga perëndimi, se nuk ka tjetër përveç meje. Unë jam ZOTI dhe nuk ka tjetër.” Lavdi Zotit! Ai është Alfa dhe Omega; Fillimi dhe Mbarimi. Ai është Krijuesi i gjithçkaje. Amin! Ka vetëm një Perëndi atje në qiell. Domethënë, nëse dikush thotë që ka një perëndi tjetër përveç Atij të Biblës, kjo kundërshton mesazhin e Biblës, dhe nuk është e vërteta. Te vargjet e mësipërme, Zoti u tha njerëzve të Tij të kenë kujdes nga ata që u shërbejnë “perëndive të tjera.” Pse? Sepse nëse lejojmë idetë e tyre, ose idetë ateiste, të hynë në mendjet dhe në zemrat tona, ato do të na bëjnë të mëkatojmë kundër Zotit. Gjërat e djallit mund të kenë një ndikim të fortë mbi ne të gjithë. Mos bëni besëlidhje me ta, tha Zoti! Mos lejo që ata të banojnë me ju. Kujdes për çfarë lejoni të hyjë në shtëpinë tënde, dhe në kishën tënde, sepse fetë e tjera dhe perënditë e tjera do të jenë një kurth për ju. Nëse hyjnë, do t’ju kapin, dhe do t’i prishin punët e Perëndisë brenda jush, ashtu si helmi infekton, dhe prish gjithë trupin. Kujdes! Në botën e sotme, ku jetojmë ne, është shumë mirë të lutemi çdo ditë për mbrojtjen e Perëndisë dhe për Gjakun e Jezusit mbi mendjet tona, mbi zemrat tona, sepse djalli është i zgjuar dhe shumë dinak, dhe vjen vetëm për shkatërrim. Amin! Edhe një herë unë them: Ki kujdes!

     Këtë varg e zgjodhëm sot nga Dhiata e vjetër. Sipas porosisë së Perëndisë, bijtë e Izraelit shpesh i sillnin flijimet para Zotit, dhe vargu thotë që prifti i dogji të gjitha mbi altarin. Tani, le të flasim pak për këto flakët e altarit. Çfarë simbolizojnë këto për ne? Patjetër, ne shikojmë një pikturë të sakrificës së Jezusit në kryq për ne. Atje Trupi i Tij u thye dhe Jeta e Tij u konsumua. Pse? Që shpirtrat tanë të mund të shpëtohen. Lavdi Zotit! Ai dha gjithçka për hatrin tonë. Tani, te Libri i Romakëve 12:1, Bibla thotë: “Prandaj ju lutem, vellezër, përmes mëshirave të Perëndisë, që ju paraqitni trupat tuaj një sakrificë të gjallë, të shenjtë, të pranueshme për Perëndinë, që është shërbesa juaj e arsyeshme.” Po! Është e arsyeshme që ne t'i shërbejmë Zotit. Edhe trupat tanë duhet të sakrifikohen në altar shpirtëror, si një sakrificë e gjallë. Kuptimi nuk është që ne të vdesim, por që ne të jetojmë çdo sekondë për lavdinë e Perëndisë. Ashtu siç thotë kënga në kishë: “Jezusit i jap gjithçka.” Nëse ju doni të jetoni për Krishtin, çdo gjë që është juaja duhet të digjet në altar. Domethënë: Jeta dhe gjith­çka që kemi duhet të përdoret për lavdinë e Jezusit. Ne nuk mund të mbajmë ndonjë gjë për veten. Gjithçka është për lavdinë e Perëndisë.